 |
|
|  Τετάρτη 30/10
"Συμβόλαιο θανάτου" η δολοφονία 49χρονου επιχειρηματία στο Χαϊδάρι Αττικής
Τον "γάζωσαν" με 18 σφαίρες- Όλες τις εκδοχές ερευνά η Ασφάλεια
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πληρωμένο συμβόλαιο θανάτου θεωρούν οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Αττικής την δολοφονία 49χρονου επιχειρηματία, πατέρα τριών παιδιών, το πρωί τής Τρίτης στο Χαϊδάρι.
Αδιευκρίνιστα, ωστόσο, παραμένουν τα κίνητρα της μαφιόζικης εκτέλεσης, από τους δύο δολοφόνους, οι οποίοι «γάζωσαν» με αυτόματο καλάσνικοφ τον επιχειρηματία, μέσα στο αυτοκίνητο του και στην συνέχεια εξαφανίστηκαν με την μοτοσικλέτα στην οποία επέβαιναν.
Σύμφωνα με πληροφορίες από αστυνομικές πηγές, αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας ήταν και δύο αστυνομικοί, εκτός υπηρεσίας, οι οποίοι παρέμειναν στο σημείο μέχρι να φτάσουν οι συνάδελφοί τους, στους οποίους είπαν ότι βρέθηκαν τυχαία εκεί.
Ο ένας μάλιστα πυροβόλησε εναντίον των δραστών με το πιστόλι του, χωρίς να ξέρει αν τραυμάτισε κάποιον από αυτούς, αν και θεωρείται μάλλον απίθανο.
Στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκαν 18 κάλυκες από καλάσνικοφ και τέσσερις κάλυκες από εννιάρι πιστόλι, που εκτιμάται ότι είναι από το όπλο του αστυνομικού. Αυτό θα διευκρινιστεί από την βαλλιστική έρευνα που γίνεται στην Διεύθυνση Εγκληματολογικών ερευνών.
Οι αξιωματικοί της Ασφάλειας εξετάζουν τους ισχυρισμούς των δύο αστυνομικών, η μαρτυρία των οποίων εκτιμάται ότι θα βοηθήσει τις έρευνες.
Υπενθυμίζεται ότι ο 49χρονος διατηρεί εταιρεία διανομής καφέ, κοντά στο σημείο του εγκλήματος, στην οποία άγνωστοι είχαν τοποθετήσει βόμβα τον Μάιο του 2016.
Οι αξιωματικοί της Ασφάλειας, μέχρι στιγμής δεν συνδέουν τα δύο περιστατικά και εξετάζουν όλες τις εκδοχές, για τους λόγους που κάποιοι ήθελαν βγάλουν από την μέση τον 49χρονο, ο οποίος στο παρελθόν είχε ασχοληθεί και με τον τζόγο, αλλά και με άλλες δραστηριότητες, μέσω των οποίων είχε επαφές και γνωριμίες με πολύ κόσμο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
