 |
|
|  Σάββατο 28/9
Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν προειδοποιεί ότι η Ινδία ετοιμάζει "λουτρό αίματος" στο Κασμίρ
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν Ιμράν Χαν κατηγόρησε την Ινδία ότι σχεδιάζει ένα "λουτρό αίματος στο Κασμίρ", στην ομιλία του από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
"Όταν θα αρθεί η απαγόρευση της κυκλοφορίας, θα γίνει λουτρό αίματος", προειδοποίησε ο Χαν. Στη διαφιλονικούμενη περιοχή έχουν επιβληθεί αυστηροί περιορισμοί στην κυκλοφορία των πολιτών και υπάρχει μπλακ-άουτ στις επικοινωνίες, αφότου η κυβέρνηση του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι ανέστειλε, στις αρχές Αυγούστου, το ειδικό καθεστώς του Κασμίρ. Με βάση αυτό το ειδικό καθεστώς, το κρατίδιο κατήρτιζε δική του νομοθεσία ενώ δεν επιτρεπόταν στους μη μόνιμους κατοίκους να αγοράζουν ιδιοκτησίες εκεί ή να διεκδικούν θέσεις στον δημόσιο τομέα ή στις ανώτατες σχολές.
Πολλοί άνθρωποι έχουν συλληφθεί ή έχουν τεθεί σε κατ' οίκον περιορισμό τις τελευταίες εβδομάδες.
"Υπάρχουν 900.000 στρατιώτες επί τόπου. Δεν πήγαν εκεί, για να επικαλεστώ τον Ναρέντρα Μόντι, για την ευημερία του Κασμίρ. Τι θα κάνουν αυτοί οι 900.000 στρατιώτες; Θα γίνει λουτρό αίματος", επέμεινε ο Πακιστανός πρωθυπουργός.
Ο Μόντι είχε μιλήσει λίγο νωρίτερα στη Γενική Συνέλευση, χωρίς να αναφερθεί στο φλέγον θέμα του Κασμίρ. Διαβεβαίωσε όμως ότι η χώρα του είναι "αγγελιαφόρος ειρήνης" και θέλει "να προειδοποιήσει τον κόσμο για τα τρομοκρατικά δίκτυα", αναφερόμενος στο Πακιστάν, που το κατηγορεί συχνά ότι στηρίζει εξτρεμιστικές οργανώσεις.
Ο Ιμράν Χαν είπε ότι φοβάται πως θα υπάρξουν νέες συγκρούσεις μεταξύ των δύο αντιπάλων πυρηνικών δυνάμεων αν η Ινδία κατηγορήσει το Πακιστάν για ενδεχόμενες επιθέσεις τοπικών οργανώσεων, ως απάντηση για την καταστολή στο Κασμίρ, η πλειοψηφία των κατοίκων του οποίου είναι μουσουλμάνοι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
