 |
|
|  Κυριακή 18/8
Ομογένεια-ΗΠΑ
Δρ Χρήστος Κυρατσούς: Ο Ελληνας γιατρός της Regeneron που «πολεμά» τον ιό Εμπολα
ekirikas.com/Mατίνα Δεμελή
Ο Δρ Χρήστος Κυρατσούς (Christos Kyratsous), αντιπρόεδρος και επικεφαλής έρευνας μολυσματικών νόσων και τεχνολογιών ιικών φορέων της Regeneron μιλάει για τη θεραπεία του αιμορραγικού πυρετού Εμπολα (Ebola).
Για πρώτη φορά φάνηκε στον ορίζοντα η προοπτική θεραπείας της νόσου Εμπολα, χάρη σε δύο νέα φάρμακα που δοκιμάσθηκαν κλινικά και έδειξαν ότι μπορούν να σώσουν από τον θάνατο περίπου το 90% των ασθενών, αυξάνοντας σημαντικά το ποσοστό επιβίωσης όσων νοσούν.
Τα δύο φάρμακα (REGN-EB3 της εταιρείας Regeneron Pharmaceuticals και mAb114 της Ridgeback Biotherapeutics), που επιτίθενται στον ιό μέσω μονοκλωνικών αντισωμάτων, αποδείχθηκαν πολύ πιο αποτελεσματικά από τα άλλα δύο (ZMapp και Remdesivir) και πλέον θα χρησιμοποιηθούν ευρέως, αρχικά στο Κονγκό.
Συνιδρυτής, πρόεδρος και επιστημονικός διευθυντής της φαρμακοβιομηχανίας «Regeneron» είναι ο ελληνικής καταγωγής Δρ Γιώργος Γιανκόπουλος (George Yancopoulos) και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Δρ Ρόι Βάγγελος (Dr. P. Roy Vagelos).
Ολα ξεκίνησαν το 2014 όταν η επιδημία βρισκόταν σε έξαρση στην Αφρική, ανέφερε ο Δρ Κυρατσούς.
«Τότε σκεφτήκαμε τι μπορούμε να κάνουμε για τον ιό. Ηταν Αύγουστος. Εως τα Χριστούγεννα είχαμε βρει τα τρία αντισώματα που χρειαζόμασταν. Στις αρχές του 2015 τα χρησιμοποιήσαμε σε μελέτες σε μοντέλα σε ζώα και καταλάβαμε ότι δουλεύουν πολύ καλά. Μέχρι το καλοκαίρι η συγκεκριμένη επιδημία ήταν σε ύφεση. Ομως, το 2018 στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό όπου υπήρξε μια νέα έξαρση είμασταν ήδη έτοιμοι και πολύ γρήγορα μπορέσαμε σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Φαρμάκων, τους ‘Γιατρούς Χωρίς Σύνορα’ και άλλες ομάδες να χρησιμοποιήσουμε τα αντισώματα και είδαμε ότι λειτουργούν σε ασθενείς».
Η ερευνητική ομάδα της οποίας είναι επικεφαλής στο κομμάτι της έρευνας για την επιλογή των αντισωμάτων ανέπτυξε τη συγκεκριμένη θεραπεία με επιτυχία.
«Τα ποσοστά επιβίωσης μετά από τη μόλυνση από τον ιό του Εμπολα είναι πολύ χαμηλά, της τάξεως του 30%. Οι κλινικές δοκιμές έγιναν σε άτομα που είχαν ήδη μολυνθεί από τον ιό και δείξαμε πως με τη χορήγηση του REGN-EB3 (το μείγμα των αντισωμάτων) το ποσοστό επιβίωσης ήταν περίπου 70%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό έχει γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη επιδημία της Ιστορίας με περισσότερους από 1.900 νεκρούς τον τελευταίο χρόνο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
