 |
|
|  Δευτέρα 29/7
18ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου
Πέμπτη 29 Αυγούστου – Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2019
ΑΘΗΝΑ
Το 18 ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής
Πάτμου «η Θεία Αποκάλυψη της Μουσικής», με Καλλιτεχνικό Διευθυντή τον Άλκη
Μπαλτά, θα διοργανωθεί από την Πέμπτη 29 Αυγούστου έως και την Τρίτη 3
Σεπτεμβρίου 2019, στον υπαίθριο χώρο του Ιερού Σπηλαίου της Αποκάλυψης.
Το Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου, που ξεκίνησε το 2001, έχει πλέον
καθιερωθεί ως μία από τις σημαντικότερες μουσικές καλοκαιρινές διοργανώσεις
της χώρας. Πραγματοποιείται στον υπαίθριο Χώρο του Σπηλαίου της Αποκάλυψης,
που βρίσκεται μπροστά από το υποβλητικό ιερό σπήλαιο όπου ο Ιωάννης ο
Θεολόγος έγραψε την Αποκάλυψη. Το ιερό σπήλαιο έχει ανακηρυχθεί ως Μνημείο
Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.
Το Φεστιβάλ, ετήσια συνάντηση τέχνης και πνευματικότητας, συνδυάζει
αρμονικά την ιερότητα του τόπου και την πανέμορφη φύση με το υψηλό
καλλιτεχνικό επίπεδο των συναυλιών.
Ως θεματικό φεστιβάλ διατηρεί, για δύο δεκαετίες περίπου, αναλλοίωτο τον
χαρακτήρα του παρουσιάζοντας σημαντικά μουσικά έργα τα οποία είναι
εμπνευσμένα από την Χριστιανική πίστη.
Το 18 ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής φιλοξενεί ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα
το οποίο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα της μουσικής δημιουργίας:
Ο Βυζαντινό Χορός «Ο Όσιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω» της Σχολής
Βυζαντινής Μουσικής και Παραδοσιακών οργάνων Νομού Πιερίας, θα παρουσιάσει
Βυζαντινούς ύμνους καθώς και δημοτικά τραγούδια θρησκευτικού περιεχομένου με
τη συνοδεία παραδοσιακών οργάνων.
Σε μια υψηλού επιπέδου βραδιά, οι πιανίστες Βίκυ Στυλιανού και Θοδωρής
Τζοβανάκης, συμπράττουν με τον φλαουτίστα Ζαχαρία Ταρπάγκο ερμηνεύοντας
θρησκευτικά έργα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπάχ και συνθετών της ρομαντικής
εποχής.
Η μικτή χορωδία “Manus Apertae” σε συνεργασία με τον διεθνούς φήμης
σαξοφωνίστα Θοδωρή Κερκέζο θα παρουσιάσει, υπό τη διεύθυνση του Σέργιου
Γιώτη, ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και πρωτότυπο πρόγραμμα με χορωδιακά έργα
διαφόρων περιόδων της μουσικής ιστορίας.
Η Ορχήστρα του Φεστιβάλ Πάτμου, η οποία στελεχώνεται από μεγάλης
πείρας επαγγελματίες μουσικούς, θα ερμηνεύσει, υπό τη διεύθυνση του Άλκη
Μπαλτά, σπουδαία θρησκευτικά έργα του κλασσικού ρεπερτορίου. Σολίστ της
συναυλίας η διακεκριμένη υψίφωνος Άννα Στυλιανάκη.
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής η Ορχήστρα του Φεστιβάλ,
υπό τη διεύθυνση του Άλκη Μπαλτά και αφηγήτρια την ηθοποιό Άννα-Μόσχα
Καμπόσου, θα προσφέρει στο Πάτμιον Πνευματικό Κέντρο ένα διασκεδαστικό και,
συγχρόνως, εκπαιδευτικό μουσικό πρόγραμμα το οποίο απευθύνεται σε παιδιά
ηλικίας 5 έως 12 ετών.
Το Φεστιβάλ θα κλείσει με μια σπουδαία συμμετοχή από την Ρωσία. Η ανδρική
Ορθόδοξη Χορωδία “Ντερζάβα”, σε διεύθυνση του Ηλία Νικολάιεβιτς Μέλνικοφ,
θα ερμηνεύσει Βυζαντινούς ύμνους και θρησκευτικά χορωδιακά έργα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
