Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 20/6

ΠΡΟΣΩΠΑ

Εκρέμ Ιμάμογλου: Ο έκπτωτος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης που αψήφισε τον Ερντογάν



ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Εκρέμ Ιμάμογλου έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα της τουρκικής αντιπολίτευσης, όταν κέρδισε τον Μάρτιο τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη. "Ο Ιμάμογλου εμφανίστηκε από το πουθενά και κέρδισε την δημαρχία της πολυπληθέστερης πόλης της Τουρκίας", όπως σημειώνει η National, η μεγαλύτερη αγγλόφωνη ειδησεογραφική ιστοσελίδα της Μέσης Ανατολής. Πράγματι, ο 49χρονος πολιτικός ήταν ελάχιστα γνωστός στη χώρα του πριν ανακοινώσει την υποψηφιότητά του με την υποστήριξη του CHP (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα) για τον δήμο της πλουσιότερης πόλης της χώρας. Προηγουμένως είχε διατελέσει δήμαρχος του Μπεϊλίκντουζου. Γεννημένος στα Πλάτανα της Τραπεζούντας, ο Ιμάμογλου αποφοίτησε από λύκειο της πόλης και από το πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, από όπου έλαβε πτυχίο στην Διοίκηση Επιχειρήσεων και μεταπτυχιακό στην Διαχείριση Ανθρώπινων Πόρων. Μετά την αποφοίτησή του, εργάστηκε στην οικογενειακή κατασκευαστική εταιρεία και διετέλεσε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου. Ως μαθητής, έπαιζε ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικό επίπεδο--το μοναδικό ίσως κοινό του με τον πρόεδρο Ερντογάν, ο οποίος στα νιάτα του υπήρξε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Εργάστηκε ως μάνατζερ στην ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά και στην ομάδα μπάσκετ Τράμπζονσπορ. Το 2008 έγινε μέλος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Συγκέντρωσε το 50,44% των ψήφων στις τουρκικές δημοτικές εκλογές του 2014 και εξελέγη δήμαρχος του Μπεϊλίκντουζου, της μεσοαστικής αυτής συνοικίας της Κωνσταντινούπολης. Ο Ιμάμογλου κέρδισε με διαφορά μικρότερη των 13.000 ψήφων--μια οριακή πλην όμως σημαντική νίκη επί του αντιπάλου του, του Μπιναλί Γιλντιρίμ. Ο 63χρονος Γιλντιρίμ είναι υψηλόβαθμος αξιωματούχος του ΑΚΡ και επί μακρόν υποστηρικτής του Ερντογάν, της κυβέρνησης του οποίου διετέλεσε πρωθυπουργός από το 2016 ως το 2018. Λόγω του πολιτικού εκτοπίσματός του, ο Γιλντιρίμ θεωρούνταν φαβορί για την δημαρχία. Μάλιστα ο Ερντογάν τον είχε στηρίξει σε τέτοιο βαθμό ώστε να φθάσει να υποστηρίξει ότι από την εκλογή του διακυβευόταν η επιβίωση της ίδιας της χώρας. Ενδεικτικό είναι ότι κατά την προεκλογική περίοδο ο πρόεδρος Ερντογάν έδωσε τουλάχιστον 14 ομιλίες μέσα σε δύο μόλις ημέρες στην Κωνσταντινούπολη. Αν συνυπολογίσει κάποιος και την ευρεία κάλυψη που δόθηκε στην υποψηφιότητα του Γιλντιρίμ από τα έντυπα που ανήκουν στο ΑΚΡ, η ήττα του Γιλντιρίμ αποτέλεσε σοκ.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία