 |
|
|  Σάββατο 1/6
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Η τεχνητή νοημοσύνη έμαθε πλέον να νικάει και στα ομαδικά online βιντεοπαιγνίδια που απαιτούν συνεργασία
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί ήδη να οδηγεί αυτοκίνητα και να έχει νικήσει τους ανθρώπους σε απαιτητικά επιτραπέζια παιγνίδια, όπως το σκάκι και το Go, καθώς και σε βιντεοπαιγνίδια, όπως το StarCraft II και το Dota 2, αλλά τώρα για πρώτη φορά κατάφερε να κάνει το ίδιο σε ανταγωνιστικά παιγνίδια πολλαπλών παικτών (multiplayer shooter videogames) που απαιτούν ομαδική συνεργασία, κάτι που έως τώρα θεωρείτο τρομερά δύσκολο.
Η DeepMind, η πρωτοπόρος βρετανική εταιρεία που ανήκει πλέον στον όμιλο Alphabet της Google, εκπαίδευσε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης (bots) να συνεργάζονται για να παίξουν με επιτυχία το κλασσικό βιντεοπαιγνίδι Quake III Arena, νικώντας και πάλι τους έμπειρους ανθρώπους παίκτες. Επιπλέον, ένας «τεχνητός» παίκτης αποδείχθηκε ότι μπορεί να συνεργασθεί μια χαρά με έναν άνθρωπο παίκτη.
Μέχρι σήμερα η τεχνητή νοημοσύνη δεν τα είχε καταφέρει με την πολυπλοκότητα παιγνιδιών που απαιτούν ομαδική συνεργασία και αλληλεπίδραση ανάμεσα σε πολλούς online παίκτες. Το να προβλέψει ένα μηχάνημα πώς θα συμπεριφερθεί ένα άλλο μηχάνημα ή ένας άνθρωπος, έτσι ώστε να μπορέσει να συνεργασθεί αποτελεσματικά μαζί του, είχε έως τώρα θεωρηθεί πολύ μεγάλη πρόκληση.
Όμως, αυτήν τη φορά, μία ομάδα 30 «παικτών» (bots) τεχνητής νοημοσύνης εκπαιδεύθηκαν συλλογικά να παίζουν έναν πεντάλεπτο «γύρο» του παιγνιδιού Quake III Arena με τίτλο «Αιχμαλωτίστε τη σημαία» (Capture the Flag), όπου μία ομάδα κινείται επιθετικά σε ένα τρισδιάστατο περιβάλλον και πρέπει να αρπάξει τη σημαία των αντιπάλων. Νικητής είναι η ομάδα που κατακτά τις περισσότερες σημαίες μέσα σε αυτά τα πέντε λεπτά.
Παίζοντας μόνη της αλλεπάλληλους γύρους του παιγνιδιού, η συνεργαζόμενη ομάδα της τεχνητής νοημοσύνης έμαθε να αυτοβελτιώνεται με τη βοήθεια ειδικών αλγορίθμων νευρωνικής μάθησης εμπνευσμένων από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Στη συνέχεια, άνθρωποι παίκτες κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν άλλους παίκτες, χωρίς να γνωρίζουν εάν επρόκειτο για άλλους ανθρώπους ή για συστήματα τεχνητής νοημοσύνης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
