 |
|
|  Τρίτη 21/5
Ο Τζόνι Ντεπ υποστηρίζει οτι...έτρωγε ξύλο απο την πρώην γυναίκα του Άμπερ Χερντ
Συνήθιζε,λέει,να πετά στο κεφάλι του...μπουκάλια,αναψυκτικά,κεριά,τηλεκοντρόλ κλπ
People,protothema.gr
Ο Τζόνι Ντεπ κατηγορεί την πρώην σύζυγό του Άμπερ Χερντ ότι τον κακοποιούσε σωματικά και ότι προσπάθησε να παραπλανήσει τις Αρχές, εμφανιζόμενη στο δικαστήριο με ψεύτικους μώλωπες, που είχε ζωγραφίσει η ίδια πάνω της.
Στην πρώτη του δήλωση στο πλαίσιο της μήνυσής του για δυσφήμιση εις βάρος της Χερντ, με την οποία της ζητά 50 εκατ. δολάρια, ο διάσημος σταρ καταθέτει την δική του πλευρά για την ιστορία της επεισοδιακής διάλυσης του γάμου τους.
Το People εξασφάλισε το δικαστικό έγγραφο και αποκαλύπτει πού ακριβώς βασίζει ο σταρ των «Πειρατών της Καραϊβικής» τις αξιώσεις του, και τι ισχυρίζεται για την «κακοποίηση» στην οποία τον υπέβαλε η πρώην του, το διάστημα της κοινής τους συμβίωσης. Ο 55χρονος ξεκινά τη δήλωσή του αναφέροντας τα εξής: «Έχω αμφισβητήσει έντονα τους ισχυρισμούς της κυρίας Χερντ από τότε που τους διατύπωσε για πρώτη φορά τον Μάιο του 2016, όταν μπήκε στο δικαστήριο για να ζητήσει προσωρινά περιοριστικά μέτρα με ζωγραφισμένους μώλωπες, τους οποίους δεν είχε καμία μέρα της προηγούμενης εβδομάδας, όπως αποδεικνύεται από καταθέσεις μαρτύρων και από το υλικό καμερών ασφαλείας. Θα συνεχίσω να τους αρνούμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου».
«Ποτέ δεν κακοποίησα την κυρία Χερντ ή οποιαδήποτε άλλη γυναίκα», συμπληρώνει ο 55χρονος, επισημαίνοντας μάλιστα ότι ο ίδιος είχε πέσει επανειλημμένα θύμα ξυλοδαρμού και βίαιων ξεσπασμάτων της πρώην του. «Εκείνη ήταν ο δράστης και εγώ το θύμα. Έχοντας καταναλώσει ταυτόχρονα αμφεταμίνες και άλλα μη συνταγογραφημενα φάρμακα με αλκοόλ, η κυρία Χέρντ διέπραξε αμέτρητες πράξεις ενδοοικογενειακής βίας εις βάρος μου, συχνά παρουσία τρίτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα μου προκάλεσε σοβαρή σωματική βλάβη».
Στη δήλωσή του, ο Ντεπ ισχυρίζεται ότι η Χερντ, «τον χτυπούσε, τον γρονθοκοπούσε και τον κλωτσούσε». «Επίσης, συνήθιζε πολύ συχνά να πετά αντικείμενα στο σώμα και στο κεφάλι μου, συμπεριλαμβανομένων βαριών μπουκαλιών, αναψυκτικών, κεριών, τηλεκοντρόλ και δοχείων αραιωτικού μπογιάς, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό μου»
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
