Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 5/5

ΠΡΟΣΩΠΑ

Σουτίντα Βατζιραλονγκόρν: Από αεροσυνοδός βασίλισσα της Ταϊλάνδης



AFP,AΠΕ-ΜΠΕ

Αεροσυνοδός, σωματοφύλακας του βασιλιά της Ταϊλάνδης προτού γίνει βασίλισσα: η Σουτίντα, που ανέλαβε επισήμως τα καθήκοντά της στη διάρκεια της στέψης του Ράμα Ι’, είχε μια ραγδαία άνοδο αλλά η ζωή της παραμένει μυστήριο για τους Ταϊλανδούς. Σύντροφος του Μάχα Βατζιραλονγκόρν εδώ και χρόνια η Σουτίντα Βατζιραλονγκόρν να Αγιουντία περιλαμβάνεται στο οργανόγραμμα του παλατιού της Ταϊλάνδης από τον Αύγουστο του 2017 ως αναπληρώτρια διοικητής των σωματοφυλάκων του βασιλιά. Την 1η Μαΐου η 40χρονη γυναίκα παντρεύτηκε τον Μάχα Βατζιραλονγκόρν, ο οποίος έχει ήδη παντρευτεί τρεις ακόμη φορές. Το Σάββατο στο Μεγάλο Παλάτι της Μπανγκόκ, λίγα λεπτά αφού ο σύζυγός της φόρεσε στο κεφάλι του τη «Μεγάλη Κορώνα της Νίκης», τον προσκύνησε σε ένδειξη σεβασμού. Ο βασιλιάς έριξε λίγες σταγόνες νερό στο μέτωπό της προτού της δώσει τα σύμβολα του νέου της ρόλου, αυτού της βασίλισσας. Στη συνέχεια έκατσε δίπλα του στην αίθουσα του θρόνου. Ο πρόσφατος γάμος της, μόλις τρεις ημέρες πριν τη στέψη του Μάχα Βατζιραλονγκόρν, μπορεί να θεωρηθεί «ως μέσο για να νομιμοποιηθεί περαιτέρω ο βασιλιάς. Ένας μονάρχης οφείλει να έχει μια βασίλισσα», σχολιάζει ο Πολ Τσέιμπερς ειδικός σε θέματα πολιτικής της Ταϊλάνδης στο πανεπιστήμιο Naresuan της χώρας. Τίποτε δεν προμήνυε τη ραγδαία άνοδο της Σουτίντα. Γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου του 1978 και φοίτησε σε ένα καθολικό πανεπιστήμιο στο οποίο πηγαίνει η ελίτ της Μπανγκόκ, όπου το 2000 πήρε πτυχίο στην Επικοινωνία. Στη συνέχεια εργάστηκε ως αεροσυνοδός για την κρατική αεροπορική εταιρεία Thai Airlines. «Είναι μια βασίλισσα που προέρχεται από τον λαό», εξηγεί η Σοφί Μπουασό ντι Ροσέρ, ειδική στην Ταϊλάνδη του Institut Francais des Relations Internationales (IFRI), σε αντίθεση με την προηγούμενη βασίλισσα Σιρικίτ Κιτιγιακόρν. Η χήρα του Μπουμιμπόλ Αντουλγιαντέι, που σήμερα είναι 86 ετών, είναι δισέγγονη του βασιλιά Ράμα Ε’, ενώ ο σύζυγός της ήταν εγγονός του ίδιου μονάρχη. Η Σουτίντα γνώρισε τον Μάχα Βατζιραλονγκόρν το 2007 στη διάρκεια μιας φιλανθρωπικής εκδήλωσης, όπως αναφέρει τοπική εφημερίδα. Τότε ήταν αεροσυνοδός και εκείνος, καθώς έχει δίπλωμα πιλότου, πιλοτάριζε ένα αεροπλάνο της Thai Airways. Τον Νοέμβριο του 2013 εντάχθηκε στον βασιλικό στρατό της Ταϊλάνδης και έκτοτε ανήλθε πολύ γρήγορα. Σε λιγότερο από ένα χρόνο έγινε δεκτή στο σώμα των προσωπικών φρουρών του βασιλιά. Τον Δεκέμβριο του 2016, δύο μήνες μετά τον θάνατο του Μπουμιμπόλ Αντουλγιαντέι και αφού ανήλθε στον θρόνο ο Μάχα Βατζιραλονγκόρν προήχθη σε στρατηγό και στη συνέχεια σε αναπληρώτρια διοικητής των σωματοφυλάκων του βασιλιά. Το ζευγάρι περνά πολύ χρόνο στη Βαυαρία της Γερμανίας, όπου ο Μάχα Βατζιραλονγκόρν έχει πολλές κατοικίες. Το παλάτι προς το παρόν δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα κανένα στοιχείο της βιογραφίας της σε μια χώρα όπου η προσβολή του βασιλιά επισύρει ποινή από τρία ως 15 χρόνια κάθειρξη. Παραμένει λοιπόν άγνωστη για τους Ταϊλανδούς, οι οποίοι την έχουν απλώς δει σε πολύ λίγες δημόσιες εκδηλώσεις πίσω από τον Μάχα Βατζιραλονγκόρν.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία