 |
|
|  Πέμπτη 2/5
Η διάσημη Ιταλίδα πορνοστάρ ,Τσιτσιολίνα,
κατέθεσε μήνυση κατά του Οίκου δημοπρασιών ΣόθμπιΆς
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Η διάσημη Ιταλίδα πρωταγωνίστρια ερωτικών ταινιών Ιλόνα Στάλερ (γνωστή παγκοσμίως ως «Τσιτσολίνα», «Τζουτζούκα» ελληνιστί) κατέθεσε μήνυση κατά του Οίκου δημοπρασιών ΣόθμπιΆς (Sotheby's) στη Νέα Υόρκη για την δημοπράτηση φωτογραφιών της, που ανήκουν στη σειρά έργων Made in Heaven του πρώην συζύγου της, γνωστού καλλιτέχνη του «κιτς», Τζεφ Κουνς.
Η ηθοποιός, διαμέσου του δικηγόρου της Λούκα Ντι Κάρλο, αξιώνει αποζημίωση 21 εκατ. δολαρίων από τους ΣόθμπιΆς, με τα 19 εκατ. να αφορούν την ηθική βλάβη που αιτιάται ότι υπέστη και τα 2 εκατ. να αντιπροσωπεύουν τα δικαστικά και νομικά έξοδα.
«Είναι άδικο να θέτουν στην κυκλοφορία οι ΣοθμπιΆς αυτές τις φωτογραφίες, χρησιμοποιώντας την εικόνα μου δίχως να έχω δώσει άδεια και χωρίς να μου καταβάλουν τα νόμιμα πνευματικά δικαιώματα. Ούτε καν ο Κουνς έχει άδεια να χρησιμοποιεί την εικόνα μου και ουδέποτε με έχει πληρώσει», αναφέρεται στην ανακοίνωση της Στάλερ.
Η σειρά των φωτογραφιών Made in Heaven πρωτοεκτέθηκαν στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1990 και θεωρούνται πως αποτελούν ένα σχόλιο πάνω στα όρια του «πορνό» και της τέχνης, απαθανατίζοντας ένα σύγχρονο ζεύγος Αδάμ και Εύας. Πρόκειται για μία σειρά από φωτογραφίες, αγάλματα και πίνακες, που αναπαριστούν τον ίδιον τον καλλιτέχνη με τη γυναίκα που επρόκειτο μετΆ ολίγον (το 1991) να γίνει η σύζυγός του και η Μούσα του στην τέχνη. Χάρη στη σειρά τούτη των έργων ο Κουνς κέρδισε τον τίτλο του πιο ακριβού καλλιτέχνη στον κόσμο, με τις τιμές των δημιουργιών του να εκτοξεύονται στο χρηματιστήριο της τέχνης.
Η ίδια η «Τσιτσολίνα» με τη νέα αγωγή της διεκδικεί εκ νέου το προσωνύμιο της «δικηγόρου του διαβόλου», το οποίο της είχε αποδοθεί μετά την απαλλαγή της από την μήνυση που είχε καταθέσει ο Κουνς εναντίον της για «διεθνή απαγωγή» του γιου τους Λούντβιχ, που είχε γεννηθεί το 1992. Η Στάλερ απαλλάχθηκε τότε από όλες τις κατηγορίες και την αγωγή για καταβολή αποζημίωσης 8 εκατ. δολαρίων.
Τώρα, η «Τσιτσολίνα» σκοπεύει να κερδίσει και άλλη μία δίκη: «γιατί» όπως διατείνεται, «δεν έχω δει ποτέ ένα παρόμοιο πράγμα: μία εν ζωή καλλιτέχνιδα να εκτίθεται σε γκαλερί στη μισή Υφήλιο και να μην βγάζει μία λίρα. Το βρίσκετε αστείο αυτό;»
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
