 |
|
|  Πέμπτη 25/4
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ...
Πρωτιά στον κόσμο για ελληνικό σχολείο σε διεθνή μηχανολογικό διαγωνισμό στο Κόβεντρι της Αγγλίας
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ξεκίνησαν από το σχολείο τους στη Φιλοθέη για να λάμψουν στο Κόβεντρι της Αγγλίας: είναι η μαθητική ομάδα NewGen Motors που κατέκτησαν την πρώτη θέση στο το Land Rover 4X4 in Schools, παγκόσμιο διαγωνισμό όπου συμμετέχουν 22 ομάδες από 14 διαφορετικές χώρες. Αν και σε εκδοχή μινιατούρας, το όχημα που οδήγησε τους έλληνες μαθητές είναι πραγματικό. Πρόκειται για ένα τηλεκατευθυνόμενο 4Χ4, το οποίο θα έπρεπε να έχει παρόμοιες δυνατότητες με αυτές ενός πραγματικού αυτοκινήτου και να μπορέσει να πραγματοποιήσει μια off road πορεία σε μια απαιτητική πίστα με πραγματικά εμπόδια.
Δεν ήταν όμως ένας διαγωνισμός για «αυτοκινητάκια». Η κατασκευή απαιτεί έναν συνδυασμό γνώσεων από διαφορετικές επιστήμες όπως η φυσική και τα μαθηματικά, αλλά και γνώσεις από ύλη που δεν περιλαμβάνεται σε αυτή του σχολείου όπως είναι η αεροδυναμική και η ηλεκτρονική αφού ο διαγωνισμός απαιτούσε τρεις ηλεκτρονικούς αυτοματισμούς. Αλλά και για να κατακτηθεί η πρωτιά δεν αρκούσε η τεχνολογική αρτιότητα. Η ομάδα των Βασίλη Μεσημέρη (αρχηγός), Ερμή Μαρίνη (μηχανικός σχεδίασης), Άννας Καραμαλίκη (υπεύθυνη μάρκετινγκ), Στέφανου Καγιουλή (υπεύθυνο περιπτέρου), Τζωρτζίνας Σοφιανού (υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων) και Γιώργου Τσάμη (υπεύθυνο εξοπλισμού και ανάπτυξης) βαθμολογήθηκε και για την επιστημονική τεκμηρίωση και για την παρουσίαση και για το περίπτερο που έστησαν και για την κατασκευή του οχήματος και για την επίδοση του στην πίστα.
Αυτό σημαίνει πως εκτός από γνώσεις θα έπρεπε να έχουν και κοινωνικές δεξιότητες. Πού όμως καλλιέργησαν αυτήν την ποικιλία ικανοτήτων; Στο σχολείο τους, είναι η απάντηση που δίνει ο διευθυντής Πέτρος Ματζάκος, αποδίδοντας τα εύσημα στους καθηγητές και τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. Φυσικός ο ίδιος με μεταπτυχιακά στην πληροφορική και την ηλεκτρονική, ο κύριος Ματζάκος εξηγεί ότι χάρις στο μεράκι μικρών και μεγάλων στο σχολείο η ομάδα εξασφάλισε μέχρι και τον απαραίτητο επικοινωνιολόγο ο οποίος δίδαξε στην ομάδα τα μυστικά της σωστής παρουσίασης. Κι όλα αυτά με τη βοήθεια του δήμου, τις χορηγίες ιδιωτών και τη στήριξη της διεύθυνσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όχι όμως και του υπουργείου Παιδείας που, σύμφωνα με τον διευθυντή του Γενικού Λυκείου Φιλοθέης, κωφεύει στο κάλεσμα από διάφορα σχολεία να αγκαλιάσει τέτοιους διαγωνισμούς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
