 |
|
|  Τρίτη 26/3
Η ΥΕΜΕΝΗ ΥΠΟΦΕΡΕΙ (ΚΑΙ) ΑΠΟ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΧΟΛΕΡΑΣ
Σχεδόν 110.000 κρούσματα έχουν καταγραφεί από την αρχή του έτους, σύμφωνα με τον ΟΗΕ-190 θάνατοι μέχρι τώρα
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Σχεδόν 110.000 ύποπτα κρούσματα χολέρας έχουν αναφερθεί από την αρχή της χρονιάς στην Υεμένη, προκαλώντας τον θάνατο 190 ανθρώπων στη χώρα αυτή που σπαράσσεται από τον πόλεμο, ανακοίνωσε χθες Δευτέρα ο ΟΗΕ.
Περίπου το ένα τρίτο των 108.889 κρουσμάτων χολέρας που καταγράφηκαν από την 1η Ιανουαρίου ως τις 17 Μαρτίου αφορούν παιδιά μικρότερα των πέντε ετών, σύμφωνα με το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (Ocha).
Αυτή η μεγάλη αύξηση στα κρούσματα, που σημειώνεται δύο χρόνια μετά την έναρξη της πιο σοβαρής επιδημίας χολέρας στην Υεμένη, επικεντρώνεται σε έξι επαρχίες της χώρας, μεταξύ των οποίων και η Σανάα όπου βρίσκεται και η ομώνυμη πρωτεύουσα της χώρας, αλλά και αυτή της Χοντέιντα στην Ερυθρά Θάλασσα.
«Η κατάσταση επιδεινώνεται από την κακή συντήρηση του συστήματος απομάκρυνσης των χρησιμοποιημένων υδάτων σε πολλές από τις πληγείσες περιοχές, τη χρήση μολυσμένου νερού για την άρδευση και τις μετακινήσεις των πληθυσμών», επεσήμανε το Ocha, το οποίο τόνισε ότι οι πρώιμες βροχοπτώσεις αποτελούν έναν ακόμη επιβαρυντικό παράγοντα.
Οι ασθένειες που μεταφέρονται μέσω του νερού είναι ενδημικές στην Υεμένη. Το 2017 καταγράφηκαν περισσότερα από ένα εκατομμύριο κρούσματα χολέρας σε διάστημα οκτώ μηνών. Περισσότεροι από 2.500 άνθρωποι πέθαναν από την επιδημία από τον Απρίλιο ως τον Δεκέμβριο του 2017.
Η Υεμένη σπαράσσεται από μια καταστροφική σύγκρουση μετά την επέμβαση ενός αραβικού συνασπισμού υπό τη Σαουδική Αραβία τον Μάρτιο του 2015 για να στηρίξει τις κυβερνητικές δυνάμεις έναντι των σιιτών ανταρτών Χούτι.
Η σύγκρουση έχει προκαλέσει τη χειρότερη ανθρωπιστική καταστροφή παγκοσμίως, σύμφωνα με τον ΟΗΕ και τον θάνατο περίπου 10.000 ανθρώπων. Μη κυβερνητικές οργανώσεις εκτιμούν ότι ο αριθμός των θυμάτων είναι πολύ μεγαλύτερος.
Εξαιτίας της κατάστασης αυτής έχει επανεμφανιστεί η χολέρα, καθώς οι πολίτες στη χώρα υποφέρουν από την έλλειψη πρόσβασης σε πόσιμο νερό, αλλά και ιατρική φροντίδα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
