 |
|
|  Σάββατο 2/3
ΠΡΟΣΩΠΑ
Για πρώτη φορά στα χρονικά, γυναίκα ορίσθηκε πρεσβευτής τής Σαουδικής Αραβίας στις ΗΠΑ -Είναι,μάλιστα, υπέρμαχος των δικαιωμάτων του φύλου της
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Μια πριγκίπισσα γίνεται η πρώτη γυναίκα πρεσβευτής της Σαουδικής Αραβίας στις ΗΠΑ. Η πριγκίπισσα Ρίμα μπιντ Μπάνταρ θα αντικαταστήσει τον πρίγκιπα Χάλιντ μπιν Σαλμάν, τον μικρότερο αδελφό του ισχυρού πρίγκιπα διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ο οποίος διορίστηκε αναπληρωτής υπουργός Άμυνας.
Η πριγκίπισσα Ρίμα δεν έχει εμπειρία στην διπλωματία αλλά μεγάλωσε στις ΗΠΑ στη σκιά του πατέρα της, του πρίγκιπα Μπαντάρ μπιν Σουλτάν, ο οποίος διετέλεσε πρεσβευτής της χώρας του στην Ουάσινγκτον από το 1983 ως το 2005.
Πρόκειται ωστόσο για την πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει τόσο σημαντικό πόστο της σαουδαραβικής διπλωματίας.
Με πτυχίο στις Μουσειακές Σπουδές από το πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον, η Ρίμα επέστρεψε στο Ριάντ μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της. Έκανε την πρακτική της στο Ινστιτούτο του Αραβικού Κόσμου στο Παρίσι και στην Αίθουσα Τέχνης Σάκλερ στην Ουάσινγκτον. Επίσης συνεργάστηκε εξ' αποστάσεως με έναν επιμελητή έκθεσης στο μουσείο Φιλντ του Σικάγο όσο εκτίθετο σε αυτό η συλλογή με έργα τέχνης της μητέρας της, της Χάιφα Φαϊζάλ.
Την τελευταία δεκαετία η 43χρονη πριγκίπισσα έχει έντονη δραστηριότητα τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα της χώρας της. Είναι συνιδρύτρια του Yibreen, ενός γυμναστηρίου και spa για γυναίκες και διευθύνουσα σύμβουλος του πολυτελούς καταστήματος Harvey Nichols στο Ριάντ. Με αυτήν μάλιστα την ιδιότητά της η Ρίμα πέτυχε την ενσωμάτωση των γυναικών στον τομέα του λιανεμπορίου, σε στενή συνεργασία με το υπουργείο Εργασίας. Ανάμεσα στις επιτυχίες της πριγκίπισσας είναι και η δημιουργία του πρώτου κέντρου φύλαξης για τα παιδιά των εργαζομένων γυναικών στη Σαουδική Αραβία (των εργαζομένων στα καταστήματα Harvey Nichols), κάτι που επέτρεψε σε περισσότερες γυναίκες να εργαστούν.
Είναι επίσης ιδρύτρια και διευθύντρια του δημιουργικού της Baraboux, μιας φίρμας πολυτελών τσαντών που λανσάρισε το 2013.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
