 |
|
|  Πέμπτη 24/1
Ένας Κινέζος αντιφρονών, πρώην διπλωμάτης, έχει εξαφανιστεί στην Κίνα από την περαμένη εβδομάδα
Οι αρχές της Αυστραλίας ερευνούν την υπόθεση γιατί έχει και την αυστραλιανή υπηκοότητα
AFP,VoA, ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οι αρχές της Αυστραλίας ερευνούν την πιθανή εξαφάνιση ενός Κινέζου αντιφρονούντα, που έχει και την αυστραλιανή υπηκοότητα, ο οποίος δεν έχει δώσει σημεία ζωής αφότου επισκέφθηκε την Γκουαντζόου, την περασμένη εβδομάδα και εκφράζονται φόβοι ότι έχει συλληφθεί.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Sydney Morning Herald, ο συγγραφέας και πρώην διπλωμάτης Γιανγκ Χενγκτζούν συνελήφθη από τις υπηρεσίες ασφαλείας στο αεροδρόμιο της Γκουαντζόου την περασμένη Παρασκευή. Ταξίδευε μαζί με τη σύζυγό του και το παιδί τους από τη Νέα Υόρκη και επρόκειτο να επιβιβαστούν όλοι σε άλλο αεροσκάφος, με προορισμό τη Σαγκάη, όμως δεν επετράπη στον Γιανγκ να συνεχίσει το ταξίδι του.
Φίλοι του ζεύγους κατήγγειλαν την εξαφάνισή του στο υπουργείο Εξωτερικών της Αυστραλίας το οποίο ανέφερε ότι "αναζητά πληροφορίες" για τον Γιανγκ. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου αρνήθηκε να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις, επικαλούμενος λόγους ασφαλείας.
Ο Γιανγκ εργαζόταν στο παρελθόν για το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας στην επαρχία Χαϊνάν όμως το 1992 έφυγε για το Χονγκ Κονγκ και κατόπιν, πέντε χρόνια αργότερα, για τις ΗΠΑ, όπου συνεργάστηκε με το ινστιτούτο Atlantic Council. Στη συνέχεια, πήρε υπηκοότητα Αυστραλίας, αν και το Πεκίνο δεν αναγνωρίζει τη διπλή υπηκοότητα. Έχει γράψει πολλά κατασκοπευτικά μυθιστορήματα και διατηρεί ένα μπλογκ με πολλούς "ακολούθους".
Για κάποιο διάστημα είχε χαρακτηριστεί "ο πιο σημαίνων πολιτικός μπλόγκερ" στην Κίνα. Είχε εξφανιστεί και στο παρελθόν, το 2011, για λίγες ημέρες, όμως αργότερα εξήγησε ο ίδιος ότι επρόκειτο μόνο για μια "παρεξήγηση".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
