 |
|
|  Δευτέρα 14/1
Τσαμπουκάς Τσαβούσογλου προς τις ΗΠΑ
»Η Τουρκία δεν εκφοβίζεται από τις αμερικανικές απειλές...»
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Η Τουρκία «δεν θα εκφοβισθεί» από τις αμερικανικές «οικονομικές απειλές» σε σχέση με τις κουρδικές δυνάμεις της Συρίας, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου προσθέτοντας ότι η Τουρκία δεν είναι «αντίθετη» στην ιδέα της δημιουργίας μίας «ζώνης ασφαλείας» στην Συρία.
«Δεν θα μας εκφοβίσει καμία απειλή. Οι οικονομικές απειλές δεν θα οδηγήσουν πουθενά», δήλωσε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, απαντώντας στις απειλές του Ντόναλντ Τραμπ περί αφανισμού της τουρκικής οικονομίας, εάν η Αγκυρα επιτεθεί κατά των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG), της κύριας συνιστώσας του κουρδοαραβικού συνασπισμού που πολέμησε κατά του Ισλαμικού Κράτους και συμμάχων της Ουάσινγκτον. Η Τουρκία θεωρεί τις YPG «τρομοκρατική οργάνωση», αντίστοιχη του PKK. Ομως για τις ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις του συνασπισμού που συγκροτήθηκε κατά της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, οι κούρδοι μαχητές είναι η αιχμή του δόρατος στον πόλεμο αυτόν
«Στρατηγικοί εταίροι, σύμμαχοι, δεν μιλούν μέσω του Twitter, με την μεσολάβηση μέσων κοινωνικής δικτύωσης», δήλωσε ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Αγκυρα.
Ωστόσο, δεν έφερε αντίρρηση στην ιδέα δημιουργίας ζώνης ασφαλείας στην βόρεια Συρία στην οποία αναφέρθηκε ο Τραμπ στο Twitter, υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία επανειλημμένως έχει ζητήσει την δημιουργία μίας τέτοιας ζώνης για την προστασία των συνόρων της με την Συρία από τις θέσεις των κούρδων μαχητών των YPG.
«Τώρα βάζουν την ιδέα αυτήν στο τραπέζι αφού είδαν ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να επιτεθεί κατά των Μονάδων Προστασίας του Λαού . Δεν είμαστε αντίθετοι σε αυτήν την ιδέα», είπε.
«Τι μας ανησυχεί; Είναι η παρουσία ενός τρομοκρατικού διαδρόμου και μίας τρομοκρατικής οργάνωσης που για μας αντιπροσωπεύει μία απειλή», πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
