 |
|
|  Kυριακή 9/12
΄Αρθρο
Ίδρυση Πανεπιστημιακής Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων
τώρα στην Μεσσηνία
Γράφει ο Θεόδωρος Σταυριανόπουλος,
Μαθηματικός-MSc Ηθ. Φιλοσοφίας
ΑΘΗΝΑ
Η Καλαμάτα και γενικότερα η Μεσσηνία διαθέτει εκείνα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορεί να την απογειώσουν τουριστικά. Αυτό όμως δεν έχει συμβεί γιατί δεν υπήρξε πολιτική βούληση από αυτούς που μας διαχειρίστηκαν πολιτικά όλα αυτά τα χρόνια. Η Μεσσηνία είχε την τύχη εκτός από Υπουργούς στην Κεντρική εξουσία να έχει πρόσφατα και Πρωθυπουργό. Τελικά αυτό ήταν τύχη ή ατυχία!
Ήδη τα τελευταία χρόνια η δημιουργία της τουριστικής μονάδας «Costa Navarino» έχει αναδείξει την Μεσσηνία ως παγκόσμιο προορισμό. Αυτό το γεγονός θα έπρεπε να το είχαν εκμεταλλευτεί οι πολιτικοί παράγοντες του τόπου μας προκειμένου να ενταθεί η τουριστική ανάπτυξη της Μεσσηνίας.
Η Καλαμάτα Αυτοδιοικητικά πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες και να αποτελέσει την Ναυαρχίδα τραβώντας μπροστά τουριστικά την Μεσσηνία. Ο τόπος μας είναι προικισμένος από τη φύση και διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία προκειμένου να αναπτυχθούν όλες οι μορφές τουρισμού όπως: Αρχαιολογικός, Θρησκευτικός, Αθλητικός, Συνεδριακός, Περιπατητικός, Θαλασσινός, Αγροτουρισμός κλπ.
Διαθέτει πανέμορφες ακρογιαλιές με κατακάθαρες θάλασσες, υπέροχο γεωγραφικό ανάγλυφο με καταπράσινα βουνά και πλούσια βιοποικιλότητα, αρχαιολογικά και βυζαντινά μνημεία, 10 μήνες το χρόνο άριστες κλιματολογικές συνθήκες και παρΆ όλα αυτά 10 μήνες το χρόνο έχουμε νεκρή τουριστική περίοδο. Χρήσιμο εδώ είναι να αναφέρω ότι η Μεσσηνία από την τουριστική διαφήμιση σχεδόν απουσιάζει.
Τα τελευταία χρόνια η κατασκευή του καινούργιου εθνικού δρόμου έφερε την Αθήνα πολύ κοντά στην Καλαμάτα. Ούτε όμως και αυτό δεν το εκμεταλλευτήκαμε τουριστικά όσο θα έπρεπε.
Η Καλαμάτα και κατΆ επέκταση η Μεσσηνία μπορεί να γίνει ένας από τους καλύτερους και οικονομικότερους τουριστικούς προορισμούς αν εστιάσει σε 3 βασικά πράγματα: Στο κλίμα και το γεωγραφικό ανάγλυφό της , στα ποιοτικά της προϊόντα με προεξέχον το λάδι και στα ιστορικά-θρησκευτικά αξιοθέατα και το πολιτισμό της.
Θα πρέπει για τον τουρισμό να προσδιορισθεί ένα είδος τοπικής γαστρονομίας και μια σειρά δραστηριοτήτων που θα δίνουν προστιθέμενη αξία στο τουριστικό προϊόν και που θα φέρνουν τον επισκέπτη στον τόπο μας, αλλά και που θα τον ξαναφέρνουν και θα τον κρατούν όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο στον τόπο μας. Χρήσιμο είναι εδώ να πούμε ότι πρέπει να βελτιωθούν τόσο η παροχή υπηρεσιών όσο και η φιλοξενία προς τον επισκέπτη.
Αυτό το υπέροχο γεωγραφικό ανάγλυφο, η τεράστια βιοποικιλότητα, τα ποιοτικά μας προϊόντα μαζί με το αρχαιολογικό-θρησκευτικό ενδιαφέρον, την πολιτιστική κληρονομιά και την ιστορία που διαθέτει ο τόπος μας πρέπει να αποτελέσουν το δέλεαρ προκειμένου να γίνει προορισμός για τον επισκέπτη.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να συντρέξει μια άλλου είδους και μεγέθους τουριστική ανάπτυξη στην Μεσσηνία αποτελεί η ίδρυση Πανεπιστημιακής Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων στην Καλαμάτα καθώς και η δημιουργία ενός Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων που θα αποτυπώνει ανάγλυφα την ιστορία του τόπου μας. Περίσσευμα κτηριακών υποδομών υπάρχει τόσο στο ΤΕΙ Καλαμάτας όσο και σε άλλα κτήρια που η οικονομική κρίση τα έχει κάνει ανενεργά.
Πρώτα όμως η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να αποτελέσει την κλώσα όπου στη φωλιά της να βρεθούν για συζήτηση όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον τουρισμό και που δημιουργούν την τουριστική ανάπτυξη.
Αυτό που προέχει για να αναπτυχθεί τουριστικά η περιοχή μας είναι πρώτα να ομογενοποιήσει μια κοινή αντίληψη για το τι τουρισμό θέλει και με ποια εργαλεία θα το πετύχει. Αυτό για να συμβεί πρέπει να υπάρξει σχεδιασμός, συναντίληψη, διάλογος και σύνθεση απόψεων όλων αυτών που ασχολούνται με τον τουρισμό. Έτσι θα δημιουργήσουμε την τουριστική μας ταυτότητα και συναντίληψη. Στη συνέχεια οι απόφοιτοι της Πανεπιστημιακής Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων θα στελεχώσουν τις τουριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή μας και θα βελτιώσουν την παροχή υπηρεσιών στους επισκέπτες μας. Χρήσιμο εδώ είναι να αναφέρω ότι η Μεσσηνία σε τουριστικά καταλύματα σε σύγκριση με άλλες τουριστικές περιοχές έχει τεράστια περιθώρια κατασκευής ξενοδοχειακών μονάδων.
Η ευθύνη και ο σχεδιασμός για την ανάπτυξη μπορεί να ανήκουν στην Κεντρική εξουσία, όμως τον συντονισμό, την πρωτοβουλία και την τελική πρόταση προς την Κεντρική εξουσία πρέπει να την σερβίρει η Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Όλοι αυτοί που θα διεκδικήσουν στις επερχόμενες εκλογές αυτοδιοικητικές θέσεις καλό είναι να λάβουν πολύ σοβαρά και να αφυπνίσουν την τουριστική ανάπτυξη της Μεσσηνίας. Η Μεσσηνία έχει τεράστια περιθώρια τουριστικής ανάπτυξης και κατΆ επέκταση πολλές θέσεις εργασίας. Ιδιαίτερα ο νέος Δήμαρχος Καλαμάτας πρέπει να αποτελέσει τον μπροστάρη αυτού του εγχειρήματος.
ΥΓ1. Απορώ γιατί όλα αυτά τα χρόνια αυτοί που χάραξαν την ανάπτυξη της Μεσσηνίας στα πλάνα τους δεν έβαλλαν την δημιουργία μιας μεγάλης μονάδας τυποποίησης λαδιού που θα συγκέντρωνε όλο το λάδι της Μεσσηνίας και που θα το εξήγαγε τυποποιημένο στο εξωτερικό αυξάνοντας το μεσσηνιακό εισόδημα κατά αρκετά εκατομμύρια ευρώ. (για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε)
ΥΓ2. Πολλές εκατοντάδες ανθρώπων για πολλούς μήνες προεκλογικά θα ασχοληθούν με τα Αυτοδιοικητικά. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι όλοι με κουρασμένο μυαλό θα φθάσουν στην κάλπη. Αν όλοι αυτοί το ίδιο διάστημα ασχολούνταν με ειλικρίνεια για το πώς θα συνέβαινε η ανάπτυξη του τόπου μας είμαι βέβαιος ότι η ανάπτυξη θα ήταν πολλαπλάσια από αυτή που θα δημιουργήσουν τα Δημοτικά ή Περιφερειακά Συμβούλια που θα εκλεγούν στη συνέχεια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
