 |
|
|  Kυριακή 18/11
Ένας στους πέντε Βρετανούς ζει κάτω από το όριο της φτώχειας
το ποσοστό φτώχειας μεταξύ των παιδιών θα μπορούσε να ανέλθει σε 40%,εκτιμά ο ΟΗΕ
AFP,protothema.gr
Τα Ηνωμένα Έθνη κατηγόρησαν τη βρετανική κυβέρνηση ότι βρίσκεται σε «άρνηση» αναφορικά με το χάσμα μεταξύ πλουσίων-φτωχών που ολοένα και βαθαίνει στη χώρα κι ότι το Brexit απλά θα επιδεινώσει την κατάσταση.
Έπειτα από μια αποστολή 12 ημερών στη Βρετανία, ο επικεφαλής για το θέμα της φτώχειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Φίλιπ Άλστον, συμπέρανε μια «πολύ μεγάλη επιδείνωση της κατάστασης των φτωχότερων».
Στην έκθεσή του που δημοσιεύτηκε γίνεται λόγος για ένα ποσοστό φτώχειας μεταξύ των παιδιών στη Βρετανία που θα μπορούσε να ανέλθει σε 40%. Συμπληρώνει ότι ένας Βρετανός στους 5 ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, βάσει των εθνικών κριτηρίων.
«Είναι θλιβερό και ξεκάθαρα αδικαιολόγητο» σχολίασε ο Άλστον στο Γαλλικό Πρακτορείο.
«Τα χρήματα είναι εκεί. Η κυβέρνηση πρόσφατα αποφάσισε να δαπανήσει υπερβολικά ποσά για τη μείωση των φόρων υπέρ των πλουσιότερων».
«Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να έχουν έναν πραγματικό αντίκτυπο στην κατάσταση των ανθρώπων που ζουν σε καθεστώς φτώχειας» σημείωσε ο αξιωματούχος του ΟΗΕ.
Αυτή η έκθεση του ΟΗΕ δόθηκε στη δημοσιότητα μεσούσης της κυβερνητικής κρίσης στη Βρετανία, με την Τερέζα Μέι να βρίσκεται αντιμέτωπη με μια «ανταρσία» των μελών του κόμματός της, που στηρίζουν ένα σκληρό Brexit.
Για τον συντάκτη της έκθεσης, το Brexit θα έχει αναγκαστικά αντίκτυπο στη βρετανική οικονομία, ασχέτως του είδους της συμφωνίας για το διαζύγιο με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αποκαλύπτει επίσης ότι η κυβέρνηση δεν έχει κάνει σχεδόν καμία πρόβλεψη για τον περιορισμό του αντίκτυπου αυτού στις φτωχότερες τάξεις.
«Είναι σαφές ότι οι επιπτώσεις του Brexit στα πρόσωπα που βρίσκονται σε κατάσταση φτώχειας αποτελεί δευτερεύων προβληματισμό» τονίζει ο Φίλιπ Άστον.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
