 |
|
|  Δευτέρα 5/11
Και...παγωτό εναντίον τού Τραμπ!
Νέα γεύση παγωτού Ben & Jerry's κατά τού Αμερικανού Προέδρου
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η εταιρεία παγωτών Ben & Jerry's κυκλοφόρησε μια νέα γεύση σε ένδειξη διαμαρτυρίας στις πολιτικές του πρόεδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, «πασπαλισμένη» με ακτιβισμό υπέρ των μεταναστών, της δικαιοσύνης για τους έγχρωμους, των γυναικών και της κοινότητας LGBTQ.
Η νέα γεύση «Pecan Resist» περιέχει κομμάτια κέικ από λευκή και μαύρη σοκολάτα, πεκάν, καρύδια και αμύγδαλα καλυμμένα με σοκολάτα και εξυμνεί τις ομάδες που «αντιστέκονται στις πολιτικές οπισθοδρομισμού και διακρίσεων του Τραμπ και οικοδομούν ένα μέλλον που εκτιμά την ισότητα και τη δικαιοσύνη για τους ανθρώπους του χρώματος, την κοινότητα LGBTQ, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες», ανέφερε η εταιρεία στην ιστοσελίδα της.
Η εταιρεία παγωτού ανακοίνωσε επίσης ότι δωρίζει 25.000 δολάρια σε τέσσερις μη κυβερνητικές οργανώσεις που προωθούν προοδευτικές αξίες.
Είναι η οργάνωση Color Of Change, η οποία δραστηριοποιείται με στόχο τον τερματισμό πρακτικών που κρατούν άδικα τους μαύρους ανθρώπους πίσω, η Honor the Earth, η οποία προωθεί την ανανεώσιμη ενέργεια και την περιβαλλοντική δικαιοσύνη με αυτόχθονες κοινότητες, η οργάνωση Women's March, η οποία ενδυναμώνει κοινότητες των γυναικών για να δημιουργήσουν μετασχηματιστική κοινωνική αλλαγή και η Neta, μια ανεξάρτητη πλατφόρμα μέσων μαζικής ενημέρωσης που έχουν δημιουργήσει κάτοικοι στα σύνορα Τέξας-Μεξικού.
Το σχέδιο στη συσκευασία δημιουργήθηκε από την καλλιτέχνη της Bay Area και πολιτική ακτιβίστρια Φαβιάνα Ροντρίγκεζ. Το κείμενό αναφέρει: «Καλώς ήρθατε στην αντίσταση. Μαζί, Pecan Resist! Τιμάμε και στηρίζουμε γυναίκες, μετανάστες, άτομα με χρώμα και εκατομμύρια ακτιβιστές και συμμάχους που αντιστέκονται με θάρρος στην επίθεση του προέδρου στις αξίες μας, την ανθρωπότητα και το περιβάλλον. Γιορτάζουμε την ποικιλομορφία του ένδοξου έθνους μας και υψώνουμε τα κουτάλια μας σε ένδειξη αλληλεγγύης σε όλους τους Αμερικανούς».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η εταιρεία Ben and Jerry's έχει χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν το παγωτό για να υποστηρίξει την αλλαγή. Η γεύση «Chubby Hubby» άλλαξε σε «Hubby Hubby» το 2009 μετά τη νομιμοποίηση των γάμων του ίδιου φύλου στο Βερμόντ, την πολιτεία στην οποία ιδρύθηκε η εταιρεία. Η γεύση «Fudge Brownie» έγινε «Food Fight Fudge Brownie» σε ένδειξη υποστήριξης της σήμανσης των παράγωγων των Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών (GMO) και η EmpowerMint κυκλοφόρησε το 2016 για να προωθήσει τα δικαιώματα ψήφου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
