 |
|
|  Σάββατο 6/10
Βουλευτικές εκλογές σήμερα στην Λετονία...
... και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν άνοδο του φιλορωσικού κόμματος
AFP,dpa
Οι Λετονοί, οι οποίοι άρχισαν σήμερα το πρωί να ψηφίζουν για να εκλέξουν τους βουλευτές τους, ενδέχεται να φέρουν στην εξουσία ένα φιλορωσικό κόμμα την ώρα που γιορτάζουν την εκατονταετηρίδα της ανεξαρτησίας τους.
Ο απερχόμενος κεντροδεξιός συνασπισμός κατάφερε να ανορθώσει την εθνική οικονομία μετά την κρίση του 2009, όμως το εκλογικό σώμα, κουρασμένο από τις προσπάθειες που χρειάσθηκαν, βρίσκεται σε αναζήτηση νέων προσώπων.
«Ελπίζω πως το κόμμα 'Νέα Ενότητα' και άλλα φιλοδυτικά κόμματα θα συγκεντρώσουν αρκετές ψήφους για να έχουν την πλειοψηφία», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Γιάνις Παρστράουτς, ένας μεταλλουργός και πατέρας δίδυμων παιδιών.
«Διαφορετικά θα έχουμε έναν λαϊκιστικό συνασπισμό που τάσσεται υπέρ του Κρεμλίνου και την βάψαμε», προσθέτει.
Η προοπτική αυτή προκαλεί φόβο σε αρκετούς σ' αυτή τη Βαλτική χώρα του 1,9 εκατομμυρίου κατοίκων, η ιστορία της οποίας χαρακτηρίζεται από τις δύσκολες σχέσεις με τον μεγάλο ρώσο γείτονα.
Η Λετονία, όπως και οι γειτονικές Λιθουανία και Εσθονία, απέκτησαν την ανεξαρτησία τους το 1918, μετά την πτώση της αυτοκρατορίας των τσάρων.
Όμως οι τρεις βαλτικές χώρες κατελήφθησαν στη συνέχεια από τη ναζιστική Γερμανία και, για μισό αιώνα, από τη Σοβιετική Ένωση.
Το κεντροαριστερό κόμμα Αρμονία, που τάσσεται υπέρ του Κρεμλίνου, «υπόσχεται να μειώσει τις αμυντικές δαπάνες στο 1% του ΑΕΠ», υπογραμμίζει ο πολιτικός αναλυτής Μάρκις Μπέντικς.
«Πρόκειται για μια ρήξη στη συνεννόησή μας με το ΝΑΤΟ», μέλος του οποίου είναι από το 2004 η Λετονία, προσθέτει.
Η χώρα, μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης, αγγίζει αυτή τη στιγμή στις αμυντικές δαπάνες της το όριο του 2% του ΑΕΠ, που επιθυμεί η Ατλαντική συμμαχία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
