 |
|
|  Τετάρτη 3/10
Ομογένεια-Αυστραλία
25ο Ελληνικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου-Η πρεμιέρα σε Σίδνεϊ και Μελβούρνη στις 9 και 10 Οκτωβρίου αντίστοιχα, με τη διοργάνωση να διαρκεί έως και τις 21 Οκτωβρίου στις δύο μεγαλουπόλεις
ΖΩΗ ΘΩΜΑΪΔΟΥ/neoskosmos.com
Φανταστείτε έναν κόσμο όπου ο γιος του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου συναντά έναν Αυστραλό πατέρα που πασχίζει να ξεπληρώσει τον τοκογλύφο που τον κυνηγά, και όπου η ελληνική αριστοκρατία της δεκαετίας του ’70 στην Κωνσταντινούπολη συνυπάρχει με τα επεισόδια στις πορείες διαμαρτυρίας του 2008 στην Αθήνα. Εάν πάλι σκέφτεστε ότι κάτι τέτοιο είναι απίθανο στην αληθινή ζωή έχετε δίκιο! Όμως στις οθόνες του Ελληνικού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Delphi Bank 2018, όπου τα παραπάνω και πολλά περισσότερα ετερόκλητα στοιχεία διασταυρώνονται μέσα από τις ιστορίες που προβάλλονται, το αδύνατο γίνεται (κινηματογραφική) πραγματικότητα.
Γιορτάζοντας την 25η επέτειό της, η πολυαναμενόμενη διοργάνωση επιστρέφει φέτος με ένα πλούσιο πρόγραμμα ταινιών που ευελπιστεί να ανταποκριθεί σε όλα τα γούστα, με 10 από τα καλύτερα δείγματα του σύγχρονου ελληνικού σινεμά, μια επιλογή δημιουργιών Ελλήνων και διεθνών καλλιτεχνών στο πλαίσιο του ένθετου Ελληνοαυστραλιανού φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους και ένα αφιέρωμα-αναδρομή σε κωμωδίες που έχουν αγαπηθεί από το κοινό τα τελευταία χρόνια κάτω από την ομπρέλα του ‘Comedy Retrospective’.
H διευθύντρια του Φεστιβάλ, Πάμελα Προεστού, εξηγεί πως η φετινή επιλογή των ταινιών αναδεικνύει το ευρύ από άποψη περιεχομένου, τεχνικής και αισθητικής έργο των Ελλήνων σκηνοθετών.
“Βλέπεις ταινίες σοβαρού ύφους, όπως το The Last Note της βραδιάς πρεμιέρας, άλλες πιο ανάλαφρες ή εντελώς φρέσκιες όπως το Smuggling Hendrix που προβλήθηκε πρόσφατα στο Tribeca Film Festival. Μετά έχεις για παράδειγμα το Pity που εντάσσεται στη σφαίρα του λεγόμενου Greek Weird Wave.
“Αντικατοπτρίζεται ουσιαστικά το τι παράγει κινηματογραφικά η Ελλάδα, τί είναι διαθέσιμο. Τα θέματα των ταινιών ποικίλουν. Είχαμε δει ότι η ελληνική οικονομική κρίση κατεύθυνε θεματικά πολλές ταινίες όμως παρατηρούμε πως όσο περνάει ο καιρός αυτή η έμφαση παύει να ισχύει. Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία στη θεματική επιλογή φέτος από ότι στο παρελθόν”, αναφέρει η κ. Προεστός.
Η πρεμιέρα του Φεστιβάλ σε Σίδνεϊ και Μελβούρνη θα λάβει χώρα την Τρίτη, 9 και Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου αντίστοιχα, με τη διοργάνωση να διαρκεί έως και τις 21 Οκτωβρίου στις δύο μεγαλουπόλεις, ενώ μια επιλογή ταινιών θα “ταξιδέψει” επίσης σε Αδελαΐδα, Καμπέρα, Μπρίσμπαν και Περθ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
