 |
|
|  Πέμπτη 20/9
Νεκροί 18 ψαράδες από φρεγάτα που επιτέθηκε σε αλιευτικό,στην Υεμένη
Reuters,tovima.gr
Μια φρεγάτα εξαπέλυσε επίθεση εναντίον αλιευτικού στα ανοιχτά του λιμανιού της πόλης αλ Χούχα της Υεμένης , με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 18 ψαράδες, δήλωσαν συγγενείς των θυμάτων.
Η στρατιωτική συμμαχία υπό τη διοίκηση της Σαουδικής Αραβίας, που έχει εμπλακεί στον πόλεμο στην Υεμένη εναντίον των σιιτών ανταρτών Χούθι, αρνήθηκε ότι πραγματοποίησε αυτήν την επίθεση.
Μέλη των οικογενειών των θυμάτων δήλωσαν στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς ότι μόνον ένας από τους ψαράδες επέζησε όταν το πολεμικό άνοιξε πυρ εναντίον του αλιευτικού.
Η συμμαχία υπό τη διοίκηση της Σαουδικής Αραβίας ανέφερε ότι ένα άγνωστο σκάφος άνοιξε πυρ εναντίον των ψαράδων, επιμένοντας ότι δεν ήταν δικό της.
«Η διοίκηση των συμμαχικών δυνάμεων διαβεβαιώνει ότι αυτό που μετέδωσαν ορισμένα ΜΜΕ, πως το ναυτικό της συμμαχίας στοχοθέτησε αλιευτικά σκάφη ανοιχτά της αλ Χούχα, είναι ανυπόστατο» ανέφερε ο συνταγματάρχης Τούρκι αλ Μάλικι, εκπρόσωπος της συμμαχίας.
Ο ίδιος κατηγόρησε τους Χούθι, λέγοντας ότι έχουν εξαπολύσει παρόμοιες επιθέσεις στο παρελθόν.
Το λιμάνι της πόλης Αλ Χούχα ελέγχεται από το στρατό των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που εκδίωξε τους Χούθι από αυτό το Δεκέμβριο και όπου έχει εγκαταστήσει στρατιωτική βάση που χρησιμοποιεί στην επιχείρηση για να καταληφθεί η Χοντάιντα.
Ο Μάλικι είπε ότι η συμμαχία διενεργεί έρευνα για το συμβάν και συγκεντρώνει πληροφορίες από άλλους ψαράδες που βρίσκονταν στην περιοχή και από τον επιζήσαντα.
Οι δυνάμεις που πρόσκεινται στη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Υεμένης και υποστηρίζονται από τη συμμαχία υπό σαουδαραβική διοίκηση ανακοίνωσαν την περασμένη εβδομάδα ότι κατέλαβαν τον σημαντικότερο οδικό άξονα που συνδέει τη Χοντάιντα με τη Σαναά, στο πλαίσιο της στρατηγικής τους για την απομόνωση των δύο πόλεων, οι οποίες ελέγχονται από τους Χούθι. Οι αντάρτες το διέψευσαν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
