 |
|
|  Tετάρτη 5/9
΄Εκπληξη στην Αυστραλία
Δέκα μαργαριτάρια βρέθηκαν μέσα σε ένα όστρακο στρειδιού!!
Μελβούρνη.-neoskosmos.com
Μια από τις παλαιότερες επιχειρήσεις καλλιέργειας μαργαριταριών της Αυστραλίας έζησε μια μεγαλειώδη στιγμή όταν βρήκε μέσα σε ένα όστρακο στρειδιού δέκα μαργαριτάρια! Ο τρίτης γενιάς καλλιεργητής James Brown και η οικογένειά του, έχουν την έδρα τους στο Cygnet Bay στο Δυτικό Kimberley για περισσότερα από 60 χρόνια. Όπως δήλωσαν, δεδομένου ότι συνήθως στην ποικιλία Pinctada Maxima που καλλιεργούν σχηματίζεται ένα φυσικό μαργαριτάρι ανά πέντε με δέκα χιλιάδες όστρακα, μάλλον πρόκειται για μια μοναδική ανακάλυψη!
«Έχω ανοίξει προσωπικά εκατοντάδες χιλιάδες όστρακα και δεν έχω αντικρίσει ποτέ κάτι παρόμοιο» δήλωσε ο κ.Brown. «Τα μαργαριτάρια που βρήκαμε είχαν διάφορα μεγέθη, από τέσσερα έως δώδεκα χιλιοστά. Πρόκειται για μεγάλα σε μέγεθος μαργαριτάρια, κάτι που κάνει το φαινόμενο ακόμα πιο περίεργο και σπάνιο. Έχουμε δέκα πολύ λαμπερά και εμπορεύσιμα μαργαριτάρια, όλα προερχόμενα από αυτό το περίεργο όστρακο» συμπλήρωσε ο καλλιεργητής.
Ο κ. Brown δυσκολεύεται να εξηγήσει πώς συνέβη αυτό το σπάνιο φαινόμενο. Συνήθως, όπως αναφέρει, το φυσικό μαργαριτάρι σχηματίζεται κοντά στον μανδύα, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση τα περισσότερα ήταν συγκεντρωμένα στη γοναδική περιοχή, ένδειξη ότι πρόκειται για αποτέλεσμα καλλιέργειας.
Πάντως, το γεγονός ότι δέκα μαργαριτάρια βγήκαν από ένα μόνο όστρακο παραμένει συγκλονιστικό, αν υπολογίσει κανείς ότι η καλλιέργεια μαργαριταριών στο συγκεκριμένο είδος κρατά δύο χρόνια και έχει συνήθως ποσοστό επιτυχίας 70-80%. Το συγκεκριμένο όστρακο, για κάποιον παράξενο λόγο, αντί για ένα, έδωσε δέκα μαργαριτάρια, τα οποία είναι κατά πάσα πιθανότητα χωρίς σπόρους, τα γνωστά Keshi.
Η επιχείρηση του κ. Brown φρόντισε να φωτογραφίσει τα δέκα μαργαριτάρια που βγήκαν από το όστρακο και να τα αποθηκεύσει σε ασφαλές σημείο. «Αν τα πουλήσουμε θα είναι μάλλον με την τιμή των Keshi, που κοστολογούνται με το γραμμάριο» ανέφερε ο κ. Brown και συμπλήρωσε ότι η οικογένεια δεν έχει αποφασίσει ακόμα αν θα προχωρήσει σε πώληση ή αν θα τα κρατήσει για να τα δέσει όλα μαζί σε ένα κόσμημα.
Προς το παρόν, θα εκτίθενται στην φάρμα τους. Άλλωστε, η Cygnet Bay Pearls έχει ως παράδοση να κρατά τα πιο πολύτιμα μαργαριτάρια της, διατηρεί δε ακόμα το παγκόσμιο ρεκόρ για μαργαριτάρι που καλλιέργησε και έφτασε τα 22.24 χιλιοστά και τα 156 γραμμάρια βάρους. Λέγεται ότι της είχε προσφερθεί 1 εκατομμύριο δολάρια για την αγορά του, ωστόσο δεν το έβγαλε ποτέ προς πώληση και το κρατά ως σήμερα στον εκθεσιακό χώρο της στο Broome.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
