Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 16/8

Eφιάλτης!

Bρετανίδα γιατρός συνελήφθη με την κόρη της στο Ντουμπάι επειδή ήπιε... ένα ποτήρι κρασί μέσα στο αεροπλάνο!!!



Daily Mail,protothema.gr

Ούτε στον χειρότερο της εφιάλτη δεν μπορούσε να φανταστεί μια γυναίκα από τη Μεγάλη Βρετανία ότι ένα ταξίδι αναψυχής με την 4χρονη κόρη της στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα της κόστιζε την ελευθερία τους. Η Έλι Χόλμαν γιατρός στο επάγγελμα επισκέφτηκε μαζί την 4χρονη κόρη της το Ντουμπάι. Η Έλι Χόλμαν συνελήφθη από αστυνομικούς μόλις πάτησε το πόδι της ,μετά από οκτάωρη πτήση ,στο διεθνές αεροδρόμιο του Ντουμπάι και οδηγήθηκε, όπως λέει, σε ένα κρατητήριο όπου είχε ζέστη και δυσοσμία. Η γυναίκα υπεβλήθη σε αλκοτέστ το οποίο είχε βγει θετικό και από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε η περιπέτειά της. «Με έφτυσαν και μου τράβηξαν τα μαλλιά. Φοβήθηκα ότι θα με βιάσουν. Με οδήγησαν σε φυλακή στο Ντουμπάι με την κατηγορία ότι είχα πιει παραπάνω κρασί και είχα μεθύσει. Μαζί με την 4χρονη κόρη μου μείναμε φυλακισμένες τρεις μέρες. Η κόρη μου μετά από αυτό τον εφιάλτη που ζήσαμε δυσκολεύεται να κοιμηθεί. Εγώ δεν μπορώ να ησυχάσω και παίρνω ηρεμιστικά. Ορκίζομαι ότι ποτέ στη ζωή μου δεν θα επισκεφτώ ξανά αυτη τη χώρα», περιγράφει για πρώτη φορά σε κατάσταση σοκ στην dailymail η 44χρονη γυναίκα Η Έλι Χόφμαν περιγράφει την τρομακτική περιπέτεια που έζησε ως κάτι «απάνθρωπο» και κάτι που την έχει εξουθενώσει τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. «Οι τελευταίες τέσσερις εβδομάδες της ζωής μου είναι μια κόλαση για μένα και την οικογένειά μου. Ξεκίνησα να πάω με την μικρότερη κόρη μου διακοπές σε ένα μέρος που λάτρευα και κατέληξα στη φυλακή. Δεν θα μπορούσα ποτέ να προετοιμαστώ για κάτι τόσο βάναυσο και απάνθρωπο. Έπρεπε να μείνω δυνατή για το καλό της κόρης μου. Ήταν μια εμπειρία έξω από τη δική μου φαντασία. Δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω ότι πέρασα τρεις μέρες από τη ζωή μου μέσα σε μια φυλακή. Δεν είχα ποτέ μπλεξίματα στη ζωή μου και μοιράστηκα ένα κελί με 30 ακόμα γυναίκες. Μου φαίνεται εξωπραγματικό. Αισθάνομαι ότι κάποια στιγμή θα ξυπνήσω από αυτό τον εφιάλτη». Η γιατρός που είναι δερματολόγος και ειδικεύεται σε θεραπείες ομορφιάς με μπότοξ και άλλα ενέσιμα τελικά ελευθερώθηκε την περασμένη Κυριακή. Η Έλι Χοφμαν έχει γεννηθεί στο Ιράν και μεγάλωσε στη Σουηδία ενώ τα τελευταία 20 χρόνια ζει στη Μεγάλη Βρετανία. Είναι μητέρα τριών παιδιών και όπως λέει τις μέρες που ήταν στη φυλακή το μόνο που σκεπτόταν ήταν τα τρία της παιδιά και πώς θα βρεθεί σύντομα κοντά τους.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία