 |
|
|  Παρασκευή 27/7
ΗΠΑ-Βόρεια Κορέα
Μεταγωγικό αεροσκάφος μετέφερε δεκάδες σορούς αμερικανών στρατιωτών πεσόντων στον Πόλεμο της Κορέας (1950-53) στη Νότια Κορέα,προκειμένου να επαναπατρισθούν στις ΗΠΑ
AFP-Reuters
Ένα στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος, το οποίο μετέφερε τις σορούς αμερικανών στρατιωτών, πεσόντων κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας (1950-53), που παραδόθηκαν στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ από τις στρατιωτικές αρχές της Βόρειας Κορέας, προσγειώθηκε σήμερα στη Νότια Κορέα, σύμφωνα με πλάνα που μετέδωσαν απευθείας τηλεοπτικά δίκτυα.
Το μεταγωγικό προσγειώθηκε στην αεροπορική βάση Οσάν περί τις 05:00 (ώρα Ελλάδας). Στη βάση περίμεναν αμερικανοί στρατιωτικοί για μια επίσημη τελετή.
Νωρίτερα, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι η Βόρεια Κορέα άρχισε να παραδίδει στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις σορούς αμερικανών στρατιωτικών που είχαν σκοτωθεί στον Πόλεμο της Κορέας, ο αριθμός των οποίων δεν διευκρινίστηκε. Πρόκειται για ένα πρώτο βήμα από μέρους της Πιονγκγιάνγκ για την εφαρμογή μιας από τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν στη συνάντηση κορυφής του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν τη 12η Ιουνίου στη Σιγκαπούρη.
Μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι το μεταγωγικό της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας μετέφερε τα λείψανα 50 ως 55 αμερικανών στρατιωτικών.
Ο επαναπατρισμός των σορών στρατιωτικών που αγνοούνταν από την εποχή του πολέμου θεωρείται μικρή, αλλά πάντως διπλωματική επιτυχία της κυβέρνησης Τραμπ.
«Σήμερα, (ο Κιμ) κάνει εν μέρει πράξη τη δέσμευσή του στον Πρόεδρο για τον επαναπατρισμό των πεσόντων Αμερικανών στρατιωτικών. Μας ενθαρρύνουν οι ενέργειες της Βόρειας Κορέας και η αλληλουχία ενεργειών που ευνοούν τις θετικές αλλαγές», ανέφερε ανακοίνωση του Λευκού Οίκου.
Το μεταγωγικό απογειώθηκε από τη Γουονσάν, στο βορειοανατολικό τμήμα της Βόρειας Κορέας, κατευθυνόμενο στη βάση Οσάν στη Νότια Κορέα, όπου προγραμματιζόταν μια τελετή επαναπατρισμού.
Η παράδοση των σορών συνέπεσε με την 65η επέτειο από τη σύναψη της συμφωνίας εκεχειρίας της 27ης Ιουλίου 1953, με την οποία τερματίστηκαν οι εχθροπραξίες. Πάντως, η Βόρεια και η Νότια Κορέα παραμένουν από τεχνική άποψη σε εμπόλεμη κατάσταση, αφού ουδέποτε υπογράφτηκε συμφωνία ειρήνης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
