 |
|
|  Δευτέρα 16/7
Συνάντηση κορυφής στο Ελσίνκι...
... ανάμεσα σε έναν απρόβλεπτο μεγιστάνα και έναν πρώην πράκτορα των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών
AFP
Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντίμιρ Πούτιν συναντώνται στο Ελσίνκι σε μία συνάντηση κορυφής όπου οι λέξεις τους, η παραμικρή τους κίνηση ή χειρονομία θα περάσουν από ψιλό κόσκινο.
Ο απρόβλεπτος αμερικανός δισεκατομμυριούχος, που βρίσκεται στον Λευκό Οίκο εδώ και 18 μήνες, δηλώνει ότι η ελπίδα του είναι να δημιουργήσει μία προσωπική σχέση με τον πρώην πράκτορα της KGB, που κρατά τα ηνία στην Ρωσία από το 2000.
Είναι απολύτως αδύνατο να προβλέψει κανείς την στάση που θα τηρήσει ο μεγιστάνας που είναι μεταξύ τόσων γνωστός και για την προκλητικότητά του.
Λίγη ώρα πριν από την πρώτη χειραψία, έδωσε τον τόνο με το πρωινό του tweet: «Οι σχέσεις μας με την Ρωσία δεν ήταν ΠΟΤΕ τόσο άσχημες εξαιτίας της βλακείας ετών εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών και, τώρα, του κυνηγιού μαγισσών», όπως αποκαλεί την έρευνα για την ρωσική ανάμειξη στις εκλογές του 2016 που τον έφεραν στον Λευκό Οίκο.
Από την Συρία μέχρι την Κριμαία, διπλωμάτες και αναλυτές φοβούνται τις υποχωρήσεις που μπορεί να κάνει προς το Κρεμλίνο, ενσυνειδήτως ή ασυνειδήτως.
«Είναι καλό να συναντηθούμε. Πιστεύω στις συναντήσεις», δήλωσε στο CBS ο μεγιστάνας της αγοράς ακινήτων, λέγοντας ότι έχει «χαμηλές προσδοκίες».
Από την πλευρά του, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει κρατήσει κλειστό το στόμα του ως προς τις δικές του προσδοκίες.
«Η κατάσταση των διμερών σχέσεων είναι πολύ κακή. Πρέπει να αρχίσουμε να τις αποκαθιστούμε», περιορίστηκε να πει ο σύμβουλός του Γιούρι Ουσάκοφ.
Η Συρία θα έχει μία κεντρική θέση στις συνομιλίες. Ο Τραμπ ανυπομονεί να πάρει τις αποστάσεις του από την σύρραξη και να αποσύρει τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις, νομιμοποιώντας έτσι τον πρωταγωνιστικό ρόλο που κατέχει από το 2015 η Ρωσία.
Για το θέμα της Κριμαίας, ο Τραμπ αρνείται εδώ και εβδομάδες να αποκλείσει την αναγνώριση της προσάρτησής της από την Μόσχα.
Οσο για τα εξαιρετικά πολύπλοκα , ακόμη και για τους εμπειρογνώμονες, θέματα της στρατηγικής ισορροπίας δυνάμεων και του ελέγχου των εξοπλισμών που θέλει να θίξει, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο RIA, το Κρεμλίνο, όλα τα σενάρια είναι ανοικτά.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο τέταρτος πρόεδρος των ΗΠΑ που συναντά ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Ομως τόσο το timing της συνάντησης, όσο και το σχήμα, καθιστούν την σημερινή συνάντηση κορυφής «ιδιαίτερη». Στο πρόγραμμα, μία συνάντηση τετ α τετ με την παρουσία μόνο διερμηνέων, ένα γεύμα εργασίας των μαζί με τις δύο ομάδες και μία κοινή συνέντευξη Τύπου.
Η συνάντηση του Ελσίνκι είναι το επιστέγασμα ενός ευρωπαϊκού ταξιδιού κατά την διάρκεια του οποίου ο Ντόναλντ Τραμπ φρόντισε να επιτεθεί στην Γερμανία, στους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην Τερέζα Μέι...
Ο Ντόναλντ Τραμπ κινδυνεύει να κακοποιηθεί από αυτόν τον πρώην πράκτορα των σοβιετικών υπηρεσιών Πληροφοριών, που είναι εκπαιδευμένος να εντοπίζει τις αδυναμίες των αντιπάλων του;.
Δημοκρατικοί γερουσιαστές τον έχουν παρακαλέσει να μην διαπραγματευθεί τετ α τετ: «Πρέπει να υπάρχουν και άλλοι Αμερικανοί στο δωμάτιο», γράφουν σε ανοικτή επιστολή.
«Αν είμαι έτοιμος; Απολύτως έτοιμος!», απάντησε ο Τραμπ για τον οποίο πρώην σύμβουλοί του έχουν αποκαλύψει ότι έχει αλλεργία στον γραπτό λόγο και κατά συνέπεια δεν διαβάζει κείμενα, αλλά «ενημερώνεται» προφορικά. «Εχω προετοιμαστεί σε όλη μου την ζωή για τέτοιου είδους πράγματα», είπε απευθυνόμενος σε οπαδούς του στην Μοντάνα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
