 |
|
|  Δευτέρα 16/7
Ένας νεκρός στην Γαλλία σε ταραχές που ξέσπασαν στο περιθώριο των εορτασμών για την κατάκτηση του Μουντιάλ
AFP
Πολλά επεισόδια, στα οποία αστυνομικοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με «ταραχοποιά» στοιχεία, ξέσπασαν το βράδυ της Κυριακής στο Παρίσι, αλλά και στην επαρχία, στο περιθώριο των εορτασμών για τη νίκη της εθνικής ποδοσφαίρου της Γαλλίας στο παγκόσμιο κύπελλο, ανέφεραν δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου και πηγές προσκείμενες στις γαλλικές υπηρεσίες ασφαλείας. Είχαν προηγηθεί δυο νύχτες ταραχών ,της 13ης και της 14ης Ιουλίου όπου συνολικά 845 αυτοκίνητα κάηκαν και 508 πρόσωπα συνελήφθησαν στη Γαλλία
Στην πρωτεύουσα, περίπου τριάντα νεαροί εισέβαλαν περί τις 22:00 (23:00 ώρα Ελλάδας) στο Drugstore Publicis στο Σαμπ Ελιζέ και άρπαξαν κυρίως μπουκάλια με κρασί και σαμπάνια, πριν διαλυθούν από αστυνομικούς, που κατόπιν άφησαν φρουρά στην είσοδο του καταστήματος, διαπίστωσε δημοσιογράφος του πρακτορείου. Άλλα τουλάχιστον δύο μικρά σούπερ-μάρκετ υπέστησαν λεηλασίες στην περιοχή των Ηλυσίων Πεδίων.
Οι σποραδικές αψιμαχίες συνεχίστηκαν ανάμεσα σε άνδρες των δυνάμεων επιβολής της τάξης και νεαρούς που «τα έσπαγαν», με εκσφενδονίσεις μπουκαλιών, ή καθισμάτων, εναντίον αστυνομικών που απαντούσαν κάνοντας χρήση δακρυγόνων. Το Σαμπ Ελιζέ προοδευτικά άδειασε από τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που γιόρτασαν τη νίκη των Μπλε στον τελικό και, περί τις 23:30 (00:30 ώρα Ελλάδας) οι δυνάμεις επιβολής της τάξης έκαναν χρήση εκτοξευτήρων νερού υπό πίεση για να διαλύσουν τους ταραξίες.
Νωρίτερα, ένας άνδρας τραυματίστηκε σοβαρά όταν δέχθηκε χτύπημα με κράνος κατά τη διάρκεια χειροδικίας περί τις 21:10, κοντά στον χώρο όπου είχε συγκεντρωθεί το πλήθος, ανέφερε φωτοειδησεογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου. Ο άνδρας διακομίστηκε σε νοσοκομείο, όπου νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση, σύμφωνα με μια πηγή προσκείμενη στην αστυνομία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
