 |
|
|  Δευτέρα 2/7
ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ...
Περισσότερα από οκτώ εκατομμύρια μωρά
έχουν γεννηθεί με εξωσωματική, μετά το πρώτο «μωρό του σωλήνα» το 1978;
BΑΡΚΕΛΩΝΗ.-
Σαράντα περίπου χρόνια μετά την ιστορική γέννηση στις 25 Ιουλίου 1978
της Λουίζ Μπράουν, του πρώτου «μωρού του σωλήνα», σε ένα βρετανικό
νοσοκομείο, περισσότερα από οκτώ εκατομμύρια μωρά έχουν γεννηθεί
παγκοσμίως με εξωσωματική γονιμοποίηση μέχρι σήμερα.
Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο γεννιούνται πλέον με εξωσωματική
περισσότερα από μισό εκατομμύριο μωρά, ενώ πραγματοποιούνται
περισσότεροι από δύο εκατομμύρια κύκλοι εξωσωματικής γονιμοποίησης
ετησίως. Τα στοιχεία αυτά ανακοινώθηκαν στο ετήσιο συνέδριο της
Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας (ESHRE)
στη Βαρκελώνη.
Οι ευρωπαϊκές κλινικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής προτιμούν την
μέθοδο της μικρογονιμοποίησης ή ενδοωαριακής έγχυσης σπερματοζωαρίου
(ICSI) έναντι της κλασσικής μεθόδου εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF).
Συνολικά κάθε χρόνο γίνονται στην Ευρώπη περίπου διπλάσιες ICSI
(356.351 το 2015, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία), από ό,τι IVF
(131.221).
Μια παρόμοια αναλογία παρατηρείται και στον υπόλοιπο κόσμο. Η ICSI
αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ως θεραπεία ειδικά της
ανδρικής υπογονιμότητας (λόγω αραιού και κακής ποιότητας σπέρματος),
αλλά πλέον αξιοποιείται ευρύτερα.
Η ευρωπαϊκή χώρα με τις περισσότερες εξωσωματικές το χρόνο είναι η
Ισπανία (περίπου 120.000 κύκλοι), ενώ ακολουθούν Ρωσία, Γερμανία και
Γαλλία. Το ποσοστό των κυήσεων μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση στην
Ευρώπη φθάνει το 36% του συνόλου, δηλαδή πάνω από μια στις τρεις
κυήσεις συνολικά. Τα ποσοστά κυήσεων είναι μεγαλύτερα, όταν γίνεται
στη γυναίκα μεταφορά ενός εξωσωματικά γονιμοποιημένου εμβρύου πέντε
ημερών από ό,τι τριών ημερών.
Επίσης, οι κυήσεις μετά από δωρεά ωαρίων συνεχίζουν να αυξάνουν και
έχουν φθάσει πλέον περίπου τις μισές του συνόλου (50%). Από την άλλη,
οι κυήσεις διδύμων μετά από εξωσωματική συνεχίζουν να μειώνονται στην
Ευρώπη και είναι πια περίπου το 14%. Ακόμη, αυξάνεται συνεχώς το
ποσοστό μεταφοράς ενός μόνο εξωσωματικά γονιμοποιημένου ωαρίου
(εμβρύου), ξεπερνώντας το 38%, από μόνο 11% το 1997.
Συνεχώς εξάλλου κερδίζει έδαφος η ψύξη και διατήρηση των
γονιμοποιημένων εμβρύων. Στο 15% περίπου όλων των κύκλων εξωσωματικής,
όλα τα έμβρυα καταψύχονται για να χρησιμοποιηθούν σε ένα επόμενο
κύκλο.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, συνεχώς αυξάνεται η ζήτηση για
εξωσωματική διεθνώς και υπάρχει ανάγκη παγκοσμίως για περίπου 1.500
κύκλους ανά ένα εκατομμύριο κατοίκους ετησίως. Στην Ευρώπη μερικές
χώρες, όπως η Δανία και το Βέλγιο, προσφέρουν πολύ περισσότερους
κύκλους (άνω των 2.500 ανά εκατομμύριο πληθυσμού), αλλά άλλες, όπως η
Αυστρία και η Ιταλία, σημαντικά λιγότερες σε σχέση με τη ζήτηση, που
φαίνεται να αυξάνεται με μέσο ετήσιο ρυθμό περίπου 7%.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
