 |
|
|  Παρασκευή 15/6
Το Κανάλι της Κωνσταντινούπολης, το τελευταίο τρελό σχέδιο του Ερντογάν...
AFP
Το τοπίο είναι γαλήνιο στο παραλιακό χωριό Καράμπουρουν στην Μαύρη Θάλασσα, βορειοδυτικά της Κωνσταντινούπολης, όπου τα γαλάζια νερά της θάλασσας συναντώνται με το καταπράσινο τοπίο της στεριάς. Αν ο πρόεδρος Ερντογάν κερδίσει το στοίχημα της 24ης Ιουνίου , αυτό το βουκολικό τοπίο θα πέσει θύμα ενός από τα τρελά σχέδια του ισχυρού άνδρα της Τουρκίας. Διότι εδώ θα καταλήγει ένα γιγάντιο κανάλι, σαν εκείνα του Σουέζ ή του Παναμά, που θα ενώνει την Θάλασσα του Μαρμαρά με την Μαύρη Θάλασσα.
Το κανάλι της Κωνσταντινούπολης είναι ένα από τα πλέον φιλόδοξα της σειράς των σχεδίων που υλοποιήθηκαν υπό την ηγεσία Ερνογάν εδώ και δεκαπέντε και άλλαξαν την χώρα με την κατασκευή πληθώρας αεροδρομίων, γεφυρών, τούνελ και οδικών αρτηριών.
Στην περιοχή εμφανίζονται διαφημιστικές αφίσες για την πώληση οικοπέδων με θέα στο Κανάλι. Σε ένα βίντεο της προεκλογικής εκστρατείας του ο Ερντογάν παρουσιάζει το μεταφορφωμένο τοπίο γύρω από το Κανάλι με τις γέφυρες που διασταυρώνονται και πλήθος πολυτελών κτιρίων.
Οι τούρκοι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι το Κανάλι αποτελεί αναγκαιότητα για την αποσυμφόρηση των Στενών του Βοσπόρου.
Ομως, οι αντίπαλοι του σχεδίου καταγγέλλουν μία προαναγγελθείσα περιβαλλοντική καταστροφή που θα εξαφανίσει ένα από τα λίγα τοπία πρασίνου που έχουν μείνει στην ευρύτερη περιοχή της Κωνσταντινούπολης και θα διαταράξει ανεπανόρθωτα το οικοσύστημα.
Το κανάλι έχει γίνει διακύβευμα της προεκλογικής εκστρατείας, με τον σημερινό πρόεδρο να διαφημίζει το σχέδιο ως απόδειξη του οράματός του για μία Τουρκία με μία από τις πιο καινοτόμες και ανθηρές οικονομίες του κόσμου.
Οι τουρκικές αρχές δηλώνουν ότι το μήκους 45 χιλιομέτρων κανάλι θα συνδέει την Μαύρη Θάλασσα με την Θάλασσα του Μαρμαρά και θα μπορεί να εξυπηρετεί 160 πλοία ημερησίως.
«Θα είναι διεθνές σημείο αναφοράς», δήλωσε ο Ερντογάν.
Ο κύριος αντίπαλός του στην κούρσα για την προεδρία, ο Μουχαρέμ Ιντζέ, υποψήφιος του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, έχει ξεκάθαρα δηλώσει ότι εάν εκλεγεί, θα εγκαταλείψει το σχέδιο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
