 |
|
|  Κυριακή 10/6
Κάποιοι επιδιώκουν να βγάλουν λεφτά στην Σιγκαπούρη με αφορμή την Σύνοδο Κορυφής
Burger με τον Κιμ Γιονγκ Ουν και τάκος με Τραμπ
flashnews.gr
«Xρυσές» δουλειές ετοιμάζονται να κάνουν οι ιδιοκτήτες καταστημάτων στη Σιγκαπούρη ενόψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής στις 12 Ιουνίου ,με τον Ντόνανλτ Τραμπ και τον Κιμ Γιονγκ Ουν να καταφθάνουν στο νησί Sentosa. Oι δύο ηγέτες θα έχουν συνομιλίες στο πεντάστερο ξενοδοχείο Capella της Σιγκαπούρης, το οποίο κάποτε ήταν στέκι...πειρατών.
Το μεξικάνικο εστιατόριο «Lucha Loco» σερβίρει τάκος με τον "Πυραυλάνθρωπο Κιμ» και "El Trumpo" με τον Αμερικανό πρόεδρο. Οι πελάτες του εστιατορίου έχουν επίσης την μοναδική ευκαιρία να παίξουν πινιάτα «συνθλίβοντας» τους πρωταγωνιστές της συνόδου.
Τα μπαρ της περιοχής υποδέχονται τους πελάτες με ποτά στο πνεύμα της συνόδου - υπάρχει ένα κοκτέιλ κορυφής το οποίο αποτελείται από μπύρα, τεκίλα και Coke διαίτης
Πάνω από τρεις χιλιάδες δημοσιογράφοι θα μεταβούν στο νησί της Σιγκαπούρης όπου θα συναντηθούν για πρώτη φορά ο Αμερικανός πρόεδρος και ο ηγέτης της Βορείου Κορέας.
Στα περισσότερα ξενοδοχεία η τιμή των δωματίων έχει αυξηθεί και σε ορισμένα τριπλασιαστεί... ενόψει της άφιξης του Κιμ και του Τραμπ.
Στο ξενοδοχείο Shangri-La Hotel, το οποίο φημολογείται ότι θα στεγάσει έναν εκ των δύο ηγετών, η τιμή του δωματίου έχει εκτιναχθεί στα 1.600 δολάρια, τρεις φορές πάνω από την κανονική του τιμή.
Το 2017, η Σιγκαπούρη σημείωσε ρεκόρ τουριστών σε παγκόσμιο επίπεδο : 17,4 εκατομμύρια.Φέτος όμως,τα τουριστικά γραφεία εκτιμούν ότι, λόγω της συνόδου κορυφής ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί.
Κάθε τουρίστας στη Σιγκαπούρη που θα μείνει στη χώρα για τρεισήμισι ημέρες θα δαπανήσει περίπου το ποσό των 1.500 δολαρίων,όπως αναφέρει η μεσιτική εταιρεία CGS-CIMB.
Στα μαγαζιά πωλούνται κοσμήματα με το σύνθημα "Παγκόσμια Ειρήνη" και μπλουζάκια με τους Κιμ και Τραμπ.
Το χρυσό μενταγιόν της ειρήνης κοστίζει 750 δολάρια ενώ το ασημένιο 75 δολάρια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
