Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 31/5

Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν νέους δασμούς σε χάλυβα και αλουμίνιο της ΕΕ



AFP-Reuters

Η αμερικανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να αναγγείλει την επιβολή δασμών στον χάλυβα και στο αλουμίνιο που εισάγουν οι ΗΠΑ από την Ευρώπη ήδη σήμερα Πέμπτη, παραμονή της ημέρας που εκπνέει η προσωρινή εξαίρεση που παραχώρησε η Ουάσινγκτον στην ΕΕ, έγραψε η εφημερίδα The Wall Street Journal την Τετάρτη. Η εφημερίδα, επικαλούμενη πηγές ενήμερες σχετικά, τόνισε ότι η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ σκοπεύει να αφήσει την περίοδο εξαίρεσης να λήξει. Μια συμφωνία της ύστατης στιγμής είναι ακόμη εφικτή, αλλά ελάχιστα πιθανή, κατά τις πηγές της αμερικανικής εφημερίδας (1). Ο αμερικανός πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε τον Μάρτιο την επιβολή επιπρόσθετων δασμών 25% στον εισαγόμενο χάλυβα και 10% στο εισαγόμενο αλουμίνιο, πριν παραχωρήσει μια προσωρινή εξαίρεση από το μέτρο σε ορισμένους συμμάχους των ΗΠΑ. Η προσωρινή εξαίρεση από την οποία ωφελήθηκε η ΕΕ λήγει την Παρασκευή 1η Ιουνίου και οι Ευρωπαίοι δεν παύουν τις τελευταίες εβδομάδες να αξιώνουν τη μόνιμη εξαίρεσή τους. Όμως την Τρίτη, η ευρωπαία επίτροπος Εμπορίου Σεσίλια Μάλμστρεμ έκρινε πως είναι απίθανο οι ΗΠΑ να παραχωρήσουν στην ΕΕ μόνιμη εξαίρεση από τους δασμούς τους στον χάλυβα και στο αλουμίνιο που εισάγουν και πρόσθεσε ότι στην καλύτερη περίπτωση, περιμένει να συναφθεί συμφωνία για την επιβολή «ποσοστώσεων» στις ευρωπαϊκές εισαγωγές με τους Αμερικανούς. Την Τετάρτη στο Παρίσι, οι ΗΠΑ συνέχισαν να κωφεύουν στις εκκλήσεις για την υπεράσπιση του πολυμερούς διεθνούς εμπορικού συστήματος, που απηύθυναν η Γαλλία και οι άλλες χώρες μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνόδου του. Απόδειξη της έντασης, το ότι η αμερικανική κυβέρνηση μπλόκαρε τη δημοσιοποίηση του τελικού ανακοινωθέντος της συνόδου του ΟΟΣΑ, που καταδίκαζε ρητά τον προστατευτισμό. Ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν εισηγήθηκε την επανίδρυση του διεθνούς πολυμερούς συστήματος εμπορίου και τη μεταρρύθμιση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), που διευθετεί τα διεθνή εμπορικά ζητήματα αλλά βρίσκεται πολύ συχνά στο στόχαστρο της κυβέρνησης Τραμπ. «Οι απειλές περί εμπορικού πολέμου δεν επιλύουν τίποτε», επισήμανε επιτιμητικά ο Μακρόν. Νωρίτερα ο Ουίλμπουρ Ρος, ο αμερικανός υπουργός Εμπορίου, είχε δώσει τον τόνο εξαπολύοντας επίθεση ενάντια στη βραδύτητα των πολυμερών διεθνών οργανισμών και στηλιτεύοντας «την ατελείωτη φλυαρία» στις πολυμερείς συνόδους.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία