 |
|
|  Παρασκευή 11/5
Σοκ στην Αυστραλία
Τέσσερα παιδιά και τρεις ενήλικες βρέθηκαν νεκροί σε αγρόκτημα-Η αστυνομία εκτιμά οτι ο δράστης τών δολοφονιών,αμέσως μετά αυτοκτόνησε
AFP
Τέσσερα παιδιά και τρεις ενήλικες βρέθηκαν νεκροί σήμερα, ενώ κοντά σε αυτούς εντοπίστηκαν δύο πυροβόλα όπλα, σε ένα αγρόκτημα κοντά στην περιοχή του Μάργκαρετ Ρίβερ, στη δυτική Αυστραλία, σε μια υπόθεση που δείχνει να πρόκειται για φόνους που ακολουθήθηκαν από αυτοκτονία.
Ο τόπος που σημειώθηκε το δράμα αυτό είναι η μικρή περιοχή του Όσμινγκτον, νότια του Περθ, σύμφωνα με την αστυνομία.
Οι αστυνομικές αρχές ειδοποιήθηκαν νωρίς σήμερα το πρωί με τηλεφώνημα που δέχθηκαν και οι αστυνομικοί που μετέβησαν εκεί ανακάλυψαν ότι είχε σημειωθεί ένα "τρομερό περιστατικό".
Πέντε πτώματα βρέθηκαν μέσα στο σπίτι του αγροκτήματος και δύο έξω από αυτό. Οι αστυνομικοί δεν αναζητούν κάποιον ύποπτο, το οποίο αφήνει να εννοηθεί ότι πρόκειται για φόνους που ακολουθήθηκαν από αυτοκτονία.
"Προς το παρόν δεν μπορώ να πω ότι έχουμε κάποια πληροφορία βάσει της οποίας θα μπορούσε να προκληθεί ανησυχία για τη δημόσια ασφάλεια", δήλωσε ο Κρις Ντόσον, αρχηγός της αστυνομίας της πολιτείας της Δυτικής Αυστραλίας.
"Δεν έχουμε ακόμη επικοινωνήσει με τα άλλα μέλη της οικογένειας. Αυτό που μπορώ να επιβεβαιώσω είναι ότι είναι νεκρά τέσσερα παιδιά και τρεις ενήλικες", πρόσθεσε.
Η αστυνομία δεν αποκάλυψε την ηλικία των παιδιών.
"Φαίνεται ότι υπάρχουν τραύματα από σφαίρες αλλά δεν θέλω να υπεισέλθω σε περισσότερες λεπτομέρειες πέραν του ότι βρέθηκαν δύο πυροβόλα όπλα εκεί", συνέχισε ο Ντόσον.
Οι μαζικές δολοφονίες είναι σπάνιες στην Αυστραλία όπου οι νόμοι για τα πυροβόλα όπλα είναι πολύ αυστηροί. Όλα τα όπλα πρέπει να καταγράφονται αλλά αρκετά εισάγονται παράνομα στην τεράστια αυτή χώρα από συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος.
Αν επιβεβαιωθεί η υπόθεση ότι πρόκειται για ομαδική δολοφονία, θα είναι το χειρότερο έγκλημα αυτού του είδους που σημειώνεται στην Αυστραλία από τη σφαγή με 35 νεκρούς το 1996 στο Πορτ Άρθουρ, στην Τασμανία.
Τα θύματα όπως φαίνεται είναι οι κάτοικοι του αγροκτήματος αυτού, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση περίπου δέκα λεπτών με το αυτοκίνητο από το Μάργκαρετ Ρίβερ, έναν τουριστικό προορισμό φημισμένο για το κρασί του, το σερφ και τα όμορφα τοπία του.
Η Φελίσιτι Χέινς, μια γειτόνισσα, δήλωσε στο αυστραλιανό δίκτυο ABC για την οικογένεια που κατοικούσε εκεί ότι ήταν "πολύ προσεκτικοί γείτονες".
"Πρόκειται για πολύ αξιαγάπητους ανθρώπους. Είχαν μεγάλη δράση στην κοινότητα, έκαναν το καλύτερο για την ασφάλειά της, γι'αυτό και είναι τόσο σοκαριστικό" αυτό που συνέβη, δήλωσε.
Ο Ντόσον αρνήθηκε να αποκαλύψει ποιος ειδοποίησε την αστυνομία.
"Η απώλεια οποιασδήποτε ανθρώπινης ζωής είναι τραγική, αλλά όταν χάνονται τέσσερα παιδιά και τρεις ενήλικες, τότε έχουμε μια πολύ μεγάλη τραγωδία", σημείωσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
