 |
|
|  Τετάρτη 9/5
Θαυμα στις ΗΠΑ-Ένας 13χρονος, πολύ βαριά τραυματισμένος, ανέκτησε τις αισθήσεις του λίγο πριν τον αποσυνδέσουν από τη μηχανική υποστήριξη που τον κρατούσε στη ζωή,οπότε φυσιολογικά θα πέθαινε!
BBC
Ένας 13χρονος στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις ανέκτησε τις αισθήσεις του λίγο αφού οι γονείς του υπέγραψαν τα απαραίτητα έγγραφα για τη δωρεά των οργάνων του.
Ο Τρέντον ΜαΚίνλεϊ υπέστη βαρύ εγκεφαλικό τραύμα πέφτοντας από τη ρυμούλκα αυτοκινήτου όταν αυτή αναποδογύρισε και τον χτύπησε στο κεφάλι.
Οι γιατροί ενημέρωσαν τους γονείς του ότι ο γιος τους δεν θα συνερχόταν και ότι τα όργανά του ήταν συμβατά με πέντε παιδιών που χρειάζονταν επειγόντως μεταμόσχευση.
Μια ημέρα πριν τον αποσυνδέσουν από τη μηχανική υποστήριξη, ο μικρός έδωσε σημάδια επαφής με το περιβάλλον.
Ο Τρέντον υπέστη επτά κρανιακά κατάγματα στο ατύχημα που είχε στο Μόμπαϊλ της Αλαμπάμα τον Μάρτιο.
Σύμφωνα με τη μητέρα του Τζένιφερ Ρέιντλ, μετά τον τραυματισμό του ο μικρός υποβλήθηκε σε πολλές κρανιοτομές, εμφάνισε νεφρική ανεπάρκεια και υπέστη καρδιακή προσβολή.
Κάποια στιγμή, όπως είπε η μητέρα του, ο Τρέντον υπέστη ανακοπή πάνω στο χειρουργικό τραπέζι και επί 15 λεπτά η καρδιά του δεν λειτουργούσε. Έπειτα από αυτό οι γιατροί της είπαν ότι ο γιος της "δεν θα ξαναείναι ποτέ όπως πριν".
Όπως είπε η ίδια στο CBS News, συμφώνησε να υπογράψει τα έγγραφα για τη δωρεά οργάνων όταν πληροφορήθηκε ότι με τα όργανα του παιδιού της θα σώζονταν πέντε άλλα παιδιά.
"Δεχτήκαμε και αυτό σήμαινε ότι θα συνέχιζαν να κρατούν στη ζωή τον Τρέντον ώστε να προετοιμάσουν τα όργανά του για τη δωρεά", είπε η μητέρα του ανακαλώντας στη μνήμη της με ποιόν τρόπο ανέκτησε τις αισθήσεις του .
"Την επόμενη μέρα ήταν προγραμματισμένο να υποβληθεί στο τελευταίο εγκεφαλογράφημα για να ανακοινωθεί η ώρα θανάτου του, αλλά ξαφνικά επανήλθαν οι ζωτικές λειτουργίες του και ματαιώθηκε η εξέταση".
"Έπεσα στο τσιμέντο και το τρέιλερ προσγειώθηκε πάνω στο κεφάλι μου. Έπειτα από αυτό, δεν θυμάμαι τίποτα", είπε ο μικρός.
Ο Τρέντον εξακολουθεί να έχει πόνους και να παθαίνει σπασμούς και θα χρειαστεί και νέα χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση του μισού του κρανίου. Ωστόσο, περπατάει, μιλάει, ενώ διαβάζει και κάνει και ασκήσεις μαθηματικών, λέει η μητέρα του που κάνει λόγο για "θαύμα".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
