 |
|
|  Παρασκευή 27/4
Χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους της χώρας μετά την αθώωση πέντε ανδρών για τον ομαδικό βιασμό μιας έφηβης
Reuters
Χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλυσαν χθες τους δρόμους σε πόλεις της Ισπανίας μετά την απόφαση ισπανικού δικαστηρίου να απαλλάξει πέντε άνδρες από την κατηγορία του ομαδικού βιασμού μιας έφηβης κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ ταυροδρομιών του Σαν Φερμίν το 2016 στην Παμπλόνα.
Το δικαστήριο στη Ναβάρα, στη βόρεια Ισπανία, καταδίκασε τους άνδρες, οι οποίοι είχαν βιντεοσκοπήσει με τα κινητά τους τηλέφωνα την επίθεση και γελούσαν με το περιστατικό κατόπιν σε μια ομάδα στο Whatsapp, για το έγκλημα της σεξουαλικής επίθεσης, που επισύρει μικρότερες ποινές.
Η απόφαση αμέσως προκάλεσε θύελλα επικρίσεων και οργή. Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν σε πόλεις σε ολόκληρη την Ισπανία, από τη Σεβίλη έως τη Βαρκελώνη αλλά και έξω από το υπουργείο Δικαιοσύνης στη Μαδρίτη κρατώντας πλακάτ όπου αναγραφόταν το σύνθημα «σε πιστεύω, αδελφή» και φωνάζοντας «δεν είναι επίθεση, είναι βιασμός».
Στη Μαδρίτη, άνδρες και γυναίκες κατέκλυσαν τους δρόμους φωνάζοντας «Ντροπή! Ντροπή!» και «Όχι σημαίνει Όχι!». Στη Βαρκελώνη χιλιάδες πολίτες πλημμύρισαν την κεντρική πλατεία της πόλης, χτυπώντας τηγάνια και κατσαρόλες και κραδαίνοντας τα κλειδιά τους στον αέρα.
Η δίκη της επονομαζόμενης «Αγέλης των Λύκων» είχε ήδη πυροδοτήσει σφοδρές αντιδράσεις στην Ισπανία αλλά και τον προβληματισμό για τα ολοένα και αυξανόμενα περιστατικά σεξουαλικών επιθέσεων στο ετήσιο φεστιβάλ και την κακομεταχείριση των γυναικών γενικότερα.
Είχε όμως τραβήξει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας, αφού διαδραματίστηκε μεσούσης της γενικότερης ανησυχίας για τα περιστατικά σεξουαλικών κακοποιήσεων των γυναικών μετά το σκάνδαλο Χάρβεϊ Γουάινστιν.
Έπειτα από μια δίκη που διήρκησε 5 μήνες, κεκλεισμένων των θυρών ώστε να προστατευθεί η ταυτότητα του θύματος, ο δικαστής ανέγνωσε την απόφαση στο δικαστήριο της Ναβάρας. Ο εισαγγελέας είχε ζητήσει την επιβολή ποινών κάθειρξης άνω των 20 ετών για καθέναν εκ των κατηγορουμένων. Εντούτοις, τους επιβλήθηκαν ποινές κάθειρξης εννέα ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
