Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 27/4

Χιλιάδες άνθρωποι απαίτησαν δικαιοσύνη για δολοφονημένους φοιτητές στο Μεξικό



AFP-Reuters

Τουλάχιστον 12.000 άνθρωποι διαδήλωσαν την Πέμπτη στους δρόμους της Γουαδαλαχάρας, στο δυτικό Μεξικό, για να απαιτήσουν ειρήνη και δικαιοσύνη για τρεις φοιτητές σχολής κινηματογράφου που βρέθηκαν δολοφονημένοι από μέλη συμμορίας του οργανωμένου εγκλήματος. Η διαδήλωση αυτή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για ένα έγκλημα η αγριότητα του οποίου προκάλεσε σοκ στη χώρα, ήταν η δεύτερη μέσα σε μία εβδομάδα. Οι τρεις φοιτητές εξαφανίστηκαν καθώς επέστρεφαν από γύρισμα σε εξωτερικό χώρο στην πόλη Γουαδαλαχάρα, στο πλαίσιο των πανεπιστημιακών τους σπουδών. Οι Ντανιέλ Ντίας, 20 ετών, Μάρκο Άβαλος, 20 ετών, και Σαλομόν Ασέβες, 25 ετών, απήχθησαν, βασανίστηκαν και κατόπιν εκτελέστηκαν, πριν οι σοροί τους διαλυθούν σε οξύ από μέλη ενός καρτέλ των ναρκωτικών. «Δεν είναι τρεις, είμαστε όλοι μαζί», αλλά και «κυβέρνηση απατεώνισσα, φόνισσα φοιτητών», φώναζαν οι διαδηλωτές στη Γουαδαλαχάρα, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. «Ο παράλογος πόλεμος εναντίον των ναρκωτικών» στράφηκε «εναντίον συμφοιτητών μας» κι αυτό είναι κάτι που «δεν το ανεχόμαστε πλέον (...). Καλέσαμε σε αυτή τη διαδήλωση για να απαιτήσουμε ειρήνη», τόνισε απευθυνόμενος στους συμμετέχοντες ο Χεσούς Μεδίνα, ηγέτης οργάνωσης των φοιτητών στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Γουαδαλαχάρας. Πολλοί από τους διαδηλωτές αμφισβήτησαν την εκδοχή που έχει δώσει ο εισαγγελέας του Χαλίσκο για τις περιστάσεις των θανάτων των τριών φοιτητών. «Αυτά που παρουσίασε βασίζονται σε ενδείξεις, αλλά αποδείξεις, ατράνταχτες και επιστημονικά τεκμηριωμένες, δεν υπάρχουν. Υπάρχουν πολλές αμφιβολίες», τόνισε ο Όσκαρ Χουάρες, πρόεδρος της ένωσης φοιτητών του ιδιωτικού πανεπιστημίου ITESO. Διαδηλωτές εξέφρασαν επίσης κατάπληξη και φόβο για τη μαρτυρία ενός από τους φερόμενους ως δράστες, ενός ντόπιου ράπερ, του Κριστιάν Όμαρ, γνωστού με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο QBA, ο οποίος ομολόγησε την ενοχή του στην κατηγορία πως διέλυσε τα πτώματα σε οξύ. «Είναι άνθρωποι που δεν έχουν κανένα συναίσθημα, ξεχνούν ότι (τα θύματά τους) είναι άνθρωποι. Έχουν παντελή έλλειψη αξιών», είπε, αναφερόμενος στους δράστες της δολοφονίες των φοιτητών, στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Χοσέ Εδουάρδο Γκόμες, φοιτητής στο ITESO. Στη διαδήλωση συμμετείχαν φοιτητές πέντε πανεπιστημίων, εκπαιδευτικοί και οικογένειες. Πάνω από 33.000 άνθρωποι έχουν εξαφανιστεί κι αγνοούνται στο Μεξικό. Οι υποθέσεις εξαφανίσεων σπανίως εξιχνιάζονται στη χώρα, όπου το 90% των εγκλημάτων μένει ατιμώρητο.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία