 |
|
|  Tετάρτη 25/4
Η μουσική του γείτονα τούς χάλασε το σεξ και τον… άφησαν παράλυτο
Πηγή: newsbeast.gr
Ένα ζευγάρι στο Λίβερπουλ, μετά από κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών, έκανε άγριο και κυρίως θορυβώδες σεξ. Ο γείτονάς τους δεν τους ενόχλησε αλλά προσπάθησε με τον τρόπο του να προστατευτεί από τις ερωτικές κραυγές τους. Έτσι λοιπόν έβαλε δυνατά μουσική ώστε να μην τους ακούει.
Ο 39χρονος Ryan Mutch και η 34χρονη φίλη του Natalie Brabin, ωστόσο, ενοχλήθηκαν πολύ από αυτή την κίνηση, καθώς ο 45χρονος Colin Otty τους... χάλασε τη στιγμή. Τότε οι δυο τους σηκώθηκαν, πήγαν στο διπλανό διαμέρισμα σε έξαλλη κατάσταση και άρχισαν να βρίζουν χυδαία τον γείτονά τους. Εκείνος για να μην κάνει τα πράγματα χειρότερα δεν αντιδρούσε.
Η παθητικότητά του φαίνεται να τους εξόργισε ακόμα πιο πολύ και άρχισαν να τον χτυπούν βάναυσα. Ένα από τα χτυπήματα, ωστόσο, του άλλαξε ολοκληρωτικά τη ζωή. Η Brabin κρατούσε ακινητοποιημένο τον Otty και ο Mutch άσκησε πίεση στο λαιμό του άτυχου άνδρα με αποτέλεσμα να σπάσει ένα σπόνδυλος, αφήνοντάς τον τετραπληγικό. Ακολούθως έσυραν το θύμα τους στη βάση μιας σκάλας για να δείξουν ότι έπεσε μόνος του, συνεχίζοντας να τον χτυπάνε. Ο ξυλοδαρμός τελείωσε μόνο όταν η γυναίκα είπε στον σύντροφό της «εντάξει τώρα, έφαγε αρκετές».
Όπως μετέδωσε η liverpoolecho.co.uk, η μαρτυρία του θύματος στο δικαστήριο ήταν συγκλονιστική: «Φανταστείτε να ξυπνάτε το πρωί, και αυτό είναι όλο. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ανοίξω τα μάτια μου. Δεν μπορώ καν να σηκώσω το κεφάλι μου από το μαξιλάρι. Είμαι παράλυτος. Η επίθεση αυτή κατέστρεψε ολοκληρωτικά τη ζωή μου. Θα είμαι αιχμάλωτος στο κορμί μου μέχρι να πεθάνω».
Το δικαστήριο καταδίκασε σε 12 χρόνια φυλάκιση τον Mutch για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης με πρόθεση και σε τρία χρόνια την 34χρονη σύντροφό του, επειδή κρίθηκε ότι στην περίπτωσή της δεν υπήρχε πρόθεση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
