Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 23/4

Γερμανία- Η Αντρέα Νάλες εξελέγη Πρόεδρος τού σοσιαλδημοκρατικού SPD με ποσοστό 66,35%



AFP-Reuters-dpa

Η Αντρέα Νάλες έλαβε 414 από τις συνολικά 624 ψήφους στο έκτακτο συνέδριο του SPD, δηλαδή ποσοστό 66%. Αναλαμβάνει την ηγεσία του κόμματος, διατηρώντας παράλληλα τον συντονισμό της κοινοβουλευτικής ομάδας. Η δήμαρχος του Φλένσμπουργκ Σιμόνε Λάνγκε, μία αντίπαλος-έκπληξη που φαίνεται να εκπροσωπεί την αριστερή πτέρυγα του κόμματος, έλαβε 172 ψήφους, ενώ έχουν καταγραφεί 38 αποχές. Η κ. Λάνγκε δεν εξελέγη, αλλά φαίνεται ότι θα επιμείνει στην ανανέωση του κόμματος. Το ποσοστό της Νάλες δεν θεωρείται ιδιαίτερα ικανοποιητικό, αν και πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι δεν είναι θεμιτό να γίνεται σύγκριση με το 100% που είχε λάβει ο Μάρτιν Σουλτς σε συνθήκες προεκλογικού αγώνα. Ήταν το πέμπτο συνέδριο του SPD τους τελευταίους δεκατρείς μήνες με όλες τις εσωκομματικές αναταραχές που έχουν προηγηθεί και μπορεί να καταγραφεί ως ιστορικό. Και αυτό γιατί είναι η πρώτη φορά που μία γυναίκα αναλαμβάνει την ηγεσία του κόμματος. Η Αντρέα Νάλες συμπληρώνει φέτος 30 χρόνια στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και έχει περάσει από κορυφαία αξιώματα του κόμματος και της κυβέρνησης: πρόεδρος στην οργάνωση νεολαίας, γενική γραμματέας, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας, υπουργός. Κάποιοι λένε ότι «κανείς δεν είναι τόσο καλά δικτυωμένος στο SPD». Μιλώντας στο συνέδριο του Βίσμπαντεν, πριν από την ψηφοφορία, η 47χρονη Νάλες δήλωσε καταχειροκροτούμενη: «Θέλω να αποδείξω ότι μπορούμε να ανανεώσουμε το κόμμα, ακόμη και αν συμμετέχουμε στην κυβέρνηση». Όσο για την τελευταία εκλογική ήττα του SPD, δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική και αυτοκριτική, λέγοντας ότι «είπαμε ποιος είναι ο στόχος μας, αλλά δεν είπαμε πώς θα τον επιτύχουμε». Το «παρών» στο Βίσμπαντεν έδωσαν και οι πρώην πρόεδροι του κόμματος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και Μάρτιν Σουλτς. Την εναρκτήρια ομιλία εκφώνησε ο μέχρι τώρα υπηρεσιακός πρόεδρος και υπουργός Οικονομικών πλέον, Όλαφ Σολτς. «Στόχος μας είναι να γίνουμε και πάλι πρώτο κόμμα» δήλωσε ο Σολτς, σε μία προσπάθεια να εμψυχώσει τους συνέδρους. Πάντως η εικόνα παραμένει απογοητευτική για τους σοσιαλδημοκράτες: δημοσκόπηση τους φέρνει για μία ακόμη φορά στο 18%, ενώ ο συνασπισμός των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων (CDU/CSU) υπό την Άνγκελα Μέρκελ προηγείται σταθερά με 33%.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία