 |
|
|  Πέμπτη 19/4
Ελικόπτερα, κάμερες θερμικής απεικόνισης και χιλιάδες εθελοντές επιστρατεύονται στη Νέα Ζηλανδία για την αναζήτηση σκύλων που έχουν χαθεί από τα σπίτια τους
AFP-Reuters
Ελικόπτερα, κάμερες θερμικής απεικόνισης και χιλιάδες εθελοντές επιστρατεύονται για την αναζήτηση σκύλων που έχουν χαθεί από τα σπίτια τους στη Νέα Ζηλανδία, μια χώρα με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ιδιοκτησίας κατοικιδίων στον ΟΟΣΑ, σύμφωνα με δημοσίευμα της Guardian.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις αυτό τον χρόνο, η αναζήτηση αγνοούμενων σκύλων συγκέντρωσε τεράστιο ενδιαφέρον από τους πολίτες, χιλιάδες δολάρια σε δωρεές, ενώ οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των κατοικιδίων πέρασαν εκατοντάδες ώρες αναζητώντας τα σε κάθε πιθανό, ακόμη και δύσβατο, σημείο.
Πάνω από το 60% των σπιτιών στη Νέα Ζηλανδία έχουν τουλάχιστον ένα κατοικίδιο και στη νησιωτική αυτή χώρα του Ειρηνικού με τα 4,7 εκατομμύρια κατοίκους υπάρχουν περισσότερα κατοικίδια απ΄ό,τι άνθρωποι.
Την περασμένη Κυριακή, ο Μπένι, ένα μπιγκλ, βρέθηκε σώος και αβλαβής στο Μπέλμοντ, βόρεια του Ουέλινγκτον, έπειτα από μια απέλπιδα αναζήτηση των ιδιοκτητών του επί εννέα ημέρες.
Οι ιδιοκτήτες του είχαν ενοικιάσει ένα ελικόπτερο και χρησιμοποίησαν εξοπλισμό θερμικής απεικόνισης και ένα μεγάφωνο για τον εντοπισμό του Μπένι, ο οποίος τελικά βρέθηκε από φίλους να τριγυρίζει σε δασώδη περιοχή, μόλις 100 μέτρα από το σημείο απ΄όπου είχαν χαθεί τα ίχνη του.
Τον Μάρτιο, "απίστευτο" χαρακτηρίστηκε από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης το περιστατικό με μια σκυλίτσα στην πόλη Ντούνεντιν, την Μεγκ, η οποία βρέθηκε ζωντανή πέντε εβδομάδες μετά την εξαφάνισή της σε δασώδη περιοχή έπειτα από ένα τροχαίο.
Διασώστες αφιέρωσαν τον ελεύθερο χρόνο τους για να συντονίσουν τις έρευνες για τον εντοπισμό της, εκατοντάδες εθελοντές "χτένισαν" τεράστιες περιοχές με πυκνή βλάστηση, ενώ επιστρατεύθηκε και ένα drone για χάρη της.
Η αναζήτηση είχε αίσιο τέλος: η Μεγκ βρέθηκε τραυματισμένη, άρρωστη και υπερβολικά αδυνατισμένη σε ένα αγρόκτημα σχετικώς κοντά από το σημείο του τροχαίου.
Νοσηλεύτηκε δωρεάν στο νοσοκομείο για την Άγρια Ζωή του Ντούνεντιν, το οποίο έλαβε δωρεές του ξεπερνούσαν τα 2.300 ευρώ από αγνώστους. Μάλιστα ο ιδιοκτήτης της πρόσφερε αμοιβή περίπου 1.200 ευρώ στον αγρότη που την βρήκε, ο οποίος ωστόσο δεν την δέχτηκε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
