 |
|
|  Kυριακή 15/4
ΣΥΡΙΑ: Η Ουάσινγκτον δηλώνει έτοιμη «να τραβήξει πιστόλι» και πάλι, νέο σχέδιο απόφασης στον ΟΗΕ
AFP
Ο Ντόναλντ Τραμπ και οι γάλλοι και οι βρετανοί σύμμαχοί του εκτιμούν πως πέτυχαν οι βομβαρδισμοί τους εναντίον της Συρίας του Μπασάρ αλ-Άσαντ που κατηγορείται ότι χρησιμοποίησε χημικά όπλα, με την Ουάσινγκτον να δηλώνει πως είναι έτοιμη να προχωρήσει σε νέες επιδρομές σε περίπτωση υποτροπής εκ μέρους της Δαμασκού, παρά την οργή της Μόσχας, η οποία καταγγέλλει μια «επίθεση».
Έπειτα απ' αυτή την «περιορισμένη» στρατιωτική επιχείρηση που είχε στόχο τρεις εγκαταστάσεις που συνδέονται με το συριακό πρόγραμμα χημικών όπλων και δεν προκάλεσε θύματα, σύμφωνα με τους Δυτικούς, η Γαλλία, οι ΗΠΑ και η Βρετανία σκοπεύουν να επιστρέψουν στη διπλωματία. Χθες Σάββατο το βράδυ παρουσίασαν στους 12 εταίρους τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ένα νέο σχέδιο απόφασης για τη Συρία που αναμένεται να συζητηθεί από αύριο Δευτέρα, σύμφωνα με διπλωμάτες.
Το κείμενο αυτό περιέχει περισσότερες πλευρές --χημική, ανθρωπιστική και πολιτική-- και περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός νέου μηχανισμού έρευνας για τη χρήση χημικών όπλων, σύμφωνα με το κείμενο που έχει στη διάθεσή του το Γαλλικό Πρακτορείο.
Στον χημικό τομεά, το κείμενο «καταδικάζει με τους πιο έντονους όρους κάθε προσφυγή στα χημικά όπλα στη Συρία, ιδιαίτερα την επίθεση της 7ης Απριλίου στην Ντούμα». Προβλέπει τη δημιουργία «ενός ανεξάρτητου μηχανισμού» έρευνας και απόδοσης ευθυνών «βασισμένου σε αρχές αμεροληψίας και επαγγελματισμού».
Το κείμενο ζητεί επίσης από τη Συρία να συνεργαστεί πλήρως με τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (ΟΑΧΟ), αποστολή του οποίου βρίσκεται στη Συρία για να συγκεντρώσει στοιχεία γι' αυτή τη φερόμενη χημική επίθεση που φέρεται ότι στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 40 ανθρώπους στην Ντούμα, σύμφωνα με διασώστες που βρίσκονται εκεί.
Η Ρωσία, που υποστηρίζει τη συριακή εξουσία, αρνείται, όπως και η Δαμασκός, ότι χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα σ' αυτή την πόλη της Ανατολικής Γούτα, κοντά στη συριακή πρωτεύουσα -- ζώνη που ελεγχόταν από ισλαμιστές αντάρτες και την οποία η Συρία ανακοίνωσε πως ανακατέλαβε πλήρως χθες Σάββατο έπειτα από δύο μήνες φονικών μαχών.
Περισσότεροι από 1.700 άμαχοι σκοτώθηκαν, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, μια μκο που διαθέτει εκτεταμένο δίκτυο πηγών στην εμπόλεμη Συρία.
Μετά τα δυτικά πληγματα, η Ρωσία συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, όμως δεν κατάφερε να ψηφιστεί η απόφασή της που καταδίκαζε την ένοπλη «επίθεση» κατά της Δαμασκού, με τον ρώσο αντιπρόσωπο Βασίλι Νεμπένζια να καταγγέλλει «τον νεοαποικισμό» των ΗΠΑ και των δύο συμμάχων τους.
Η αμερικανίδα πρεσβευτής στον ΟΗΕ, η Νίκι Χέιλι, διατήρησε από την πλευρά της την πίεση στον πρόεδρο Άσαντ, αλλά και στους ρώσους και τους ιρανούς συμμάχους του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
