 |
|
|  Σάββατο 14/4
ΗΠΑ-ΓΑΛΛΙΑ-ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Τι γνωρίζουμε μέχρι στιγμής για τα πλήγματα εναντίον συριακών στόχων
AFP
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία και η Βρετανία πραγματοποίησαν την περασμένη νύκτα συντονισμένα πλήγματα στη Συρία εναντίον του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσαντ. Μέχρι στιγμής είναι γνωστά τα εξής:
Οι εμπλεκόμενες δυνάμεις
Το επιτελείο των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων ανέθεσε την αποστολή των βομβαρδισμών σε καταδιωκτικά Rafale, σύμφωνα με ένα βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα απο το προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων και την υπουργό Άμυνας Φλοράνς Παρλί.
Το Λονδίνο χρησιμοποίησε τέσσερα καταδικωκτικά αεροπλάνα Tornado GR4 της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας (RAF) εξοπλισμένα με πυραύλους Storm Shadow.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτόξευσαν «διάφορους τύπους πυρομαχικών», μεταξύ των οποίων πυραύλους κρουζ Τόμαχοκ. Σύμφωνα με το Fox News, χρησιμοποιήθηκαν επίσης βομβαρδιστικά μακράς ακτίνας δράσης B-1.
Ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Τζιμ Μάτις διευκρίνισε πως οι αμερικανικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν διπλάσια πυρομαχικά απ' όσα είχαν χρησιμοποιήσει για το αμερικανικό πλήγμα του Απριλίου 2017 εναντίον της στρατιωτικής βάσης του Αλ-Σααϊράτ, κοντά στη Χομς.
Η συριακή αντιαεροπορική άμυνα απάντησε, όμως σύμφωνα με το Πεντάγωνο δεν υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες από την αμερικανική πλευρά.
Οι στόχοι
Οι Βρετανοί ανακοίνωσαν πως έπληξαν ένα στρατιωτικό συγκρότημα --μια παλιά βάση πυραύλων-- σε απόσταση 24 χλμ. δυτικά της Χομς, «όπου το καθεστώς φέρεται ότι διατηρεί χημικά όπλα».
Ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν υπογράμμισε πως τα γαλλικά πλήγματα «περιορίσθηκαν στα μέσα του συριακού καθεστώτος που επιτρέπουν την παραγωγή και τη χρησιμοποίηση χημικών όπλων».
Σύμφωνα με τον στρατηγό Τζο Ντάνφορντ, αρχηγό του επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, οι δυτικές δυνάμεις επιτέθηκαν σε τρεις στόχους που συνδέονται με το συριακό πρόγραμμα χημικών όπλων, ο ένας κοντά στη Δαμασκό και οι δύο άλλοι στην περιοχή της Χομς, στο κέντρο της Συρίας.
Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, στόχοι έγιναν κέντρα επιστημονικής έρευνας, «στρατιωτικές βάσεις» και οι εγκαταστάσεις της Προεδρικής φρουράς στη Δαμασκό και τα περίχωρά της.
Η συριακή κρατική τηλεόραση μετέδωσε «πληροφορίες», σύμφωνα με τις οποίες ένα «κέντρο ερευνών» στη συνοικία Μπαρζέχ, στη βορειοανατολική Δαμασκό, αποτέλεσε στόχο.
Σύμφωνα με το Πεντάγωνο οι σύμμαχοι φρόντισαν να αποφύγουν να πλήξουν τις ρωσικές δυνάμεις, που έχουν μαζική παρουσία στη χώρα.
Η συριακή κρατική τηλεόραση μετέδωσε πως πύραυλοι «αναχαιτίσθηκαν» στη Χομς.
Οι αντιδράσεις
Το συριακό καθεστώς καταδίκασε σήμερα μια «κατάφωρη παραβίαση» του διεθνούς δικαίου.
Η Ρωσία, σύμμαχος του καθεστώτος της Δαμασκού, αντέδρασε έντονα. Η Συρία, η οποία αντιστάθηκε επί χρόνια σε «μια τρομοκρατική επίθεση», επλήγη από τη δυτική στρατιωτική επιχείρηση την ώρα που είχε «μια ευκαιρία για ένα ειρηνικό μέλλον», δήλωσε σήμερα το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.
Ο Καναδάς, δια του πρωθυπουργού Τζάστιν Τριντό, υποστήριξε αντίθετα τη στρατιωτική επέμβαση των δυτικών.
Το ΝΑΤΟ προσέφερε επίσης την «υποστήριξή» του στα πλήγματα που, σύμφωνα με το ίδιο, θα μειώσουν την ικανότητα του καθεστώτος να διαπράξει άλλες χημικές επιθέσεις.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
