Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 12/4

Από την Αφρική ως την Ασία, η Τουρκία κυνηγάει τους γκιουλενιστές



Le Monde

H Τουρκία καταδιώκει τους οπαδούς του δικτύου Γκιουλέν από την Αφρική ως την Ασία, γράφει η γαλλική Le Monde, με αφορμή την πρόσφατη σύλληψη και επαναπατρισμό, με την παρέμβαση της μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ, τριών ανδρών στην Γκαμπόν. «Η Γκαμπόν έδωσε τρία σημαντικά μέλη του δικτύου Γκιουλέν. Όπου κι αν πάνε, θα τους κυνηγήσουμε», δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος μιλώντας στους βουλευτές του ΑΚΡ. «Δεχθήκαμε πρόσφατα έξι από το Κοσσυφοπέδιο και τρεις από την Γκαμπόν. Να δούμε από πού θα έρθουν οι επόμενοι», πρόσθεσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με εμφανή ικανοποίηση. «Η τουρκική κυβέρνηση υιοθετεί "παρακρατικές" μεθόδους και δίνει αριθμούς», γράφει η γαλλική εφημερίδα. Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, η MIT «έχει μαζέψει 80 γκιουλενιστές σε 18 διαφορετικά κράτη για να τους φέρει πίσω στη χώρα», παραδέχθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Μπεκίρ Μποζντάγ σε συνέντευξή του στην Habertürk TV, κάνοντας λόγο για «μεγάλη επιτυχία των υπηρεσιών». «Αυτό το είδος επιχειρήσεων θα συνεχιστεί στο μέλλον», δήλωσε και ο δικηγόρος του Τούρκου Προέδρου, Χουσείν Αϊντίν μιλώντας στο TRT Haber. Η γαλλική εφημερίδα υπενθυμίζει ότι «πριν γίνει ο χειρότερος εχθρός του Ερντογάν, ο Φετουλάχ Γκιουλέν υπήρξε επί μακρόν πολιτικός σύμμαχος του Τούρκου προέδρου. Στο απόγειο της συνεννόησης με τον σημερινό Πρόεδρο και το κόμμα του, το AKP, το κίνημα του Γκιουλέν διαχειριζόταν σχολεία σε 160 χώρες, από το Τουρκμενιστάν ως τις ΗΠΑ, συμμετέχοντας τότε στην ήπια ισχύ της Άγκυρας. Στην Αφρική, στον Καύκασο, στην Κεντρική Ασία, η Άγκυρα πιέζει τώρα τις κυβερνήσεις να κλείσουν τα πολυάριθμα σχολεία που ίδρυσε το κίνημα σε αυτήν την όχι τόσο μακρινή περίοδο. Πιέσεις ασκούνται στους διευθύνοντες ώστε αυτά τα σχολεία να μεταβιβαστούν στο τουρκικό ίδρυμα Maarif, το οποίο δημιουργήθηκε από την τουρκική κυβέρνηση ειδικά για να ανακτήσει τον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων των εκπαιδευτηρίων του κινήματος Γκιουλέν στο εξωτερικό […] τα περισσότερα από τα δημευμένα εκπαιδευτήρια του κινήματος Γκιουλέν σε τουρκικό έδαφος ανατέθηκαν στο Ίδρυμα Türgev, που διευθύνει ο Μπιλάλ Ερντογάν, ο νεώτερος γιος του Προέδρου». Και καταλήγει: «Τα περισσότερα από αυτά τα σχολεία είδαν να περνούν από εκεί τα παιδιά της ισλαμο-συντηρητικής ελίτ. Καμιά αγωγή δεν υποβλήθηκε εναντίον των ηγετών του ΑΚΡ ή της κυβέρνησης, οι οποίοι είχαν εγγράψει εκεί τα παιδιά τους. Αντίθετα, οι απλοί γκιουλενικοί που έστειλαν τους βλαστούς τους σε αυτού του είδους τα ιδρύματα κινδυνεύουν σήμερα με πολυετή φυλάκιση».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία