 |
|
|  Τρίτη 3/4
Το Ισραήλ ματαίωσε ένα αμφιλεγόμενο σχέδιο για την απέλαση μεταναστών από την Αφρική και ανακοίνωσε πως θα... στείλει 16.000 αφρικανούς μετανάστες σε δυτικές χώρες
Reuters-AFP
Το Ισραήλ ανακοίνωσε πως ματαίωσε το σχέδιό του να απελάσει πίσω στην Αφρική αφρικανούς μετανάστες και πως κατέληξε σε συμφωνία με την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες για να στείλει περισσότερους από 16.000 από τους μετανάστες αυτούς σε δυτικές χώρες.
Άλλοι μετανάστες, πολλοί από τους οποίους ζητούν άσυλο, θα επιτραπεί να παραμείνουν στο Ισραήλ τουλάχιστον για τα επόμενα πέντε χρόνια, αναφέρεται σε δήλωση που εκδόθηκε από το γραφείο του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Η τύχη περίπου 37.000 Αφρικανών στο Ισραήλ έχει δημιουργήσει ηθικό δίλημμα σε ένα κράτος που ιδρύθηκε ως καταφύγιο για διωκόμενους εβραίους και ως εθνική εστία τους. Η δεξιά κυβέρνηση δέχεται πίεση από την εθνικιστική εκλογική βάση της να απελάσει τους μετανάστες, ενώ άλλοι ζητούν να τους δεχθεί.
Τον Φεβρουάριο το Ισραήλ άρχισε να ειδοποιεί 20.000 άνδρες αφρικανούς μετανάστες ότι έχουν δύο μήνες προθεσμία για να εγκαταλείψουν τη χώρα, αλλιώς θα φυλακισθούν.
Η ισραηλινή κυβέρνηση προσέφερε στους μετανάστες, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι από το Σουδάν και την Ερυθραία, 3.500 δολάρια ΗΠΑ και ένα αεροπορικό εισιτήριο για έναν ασφαλή, όπως τον χαρακτήρισε, προορισμό σε άλλη χώρα της υποσαχάρειας Αφρικής. Ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πως επρόκειτο για την Ρουάντα.
Όμως οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου που υποστηρίζουν τους μετανάστες υπογράμμισαν πως πολλοί απ' αυτούς διέφυγαν από καταχρήσεις και πόλεμο και πως η απέλασή τους, ακόμη και σε μια άλλη χώρα της Αφρικής, θα τους έθετε σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο.
Οι οργανώσεις προσέφυγαν στην ισραηλινή δικαιοσύνη κατά του σχεδίου για τις απελάσεις και στις 15 Μαρτίου το δικαστήριο εξέδωσε προσωρινή διαταγή που παγώνει την εφαρμογή του.
«Το Ισραήλ και η Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες κατέληξαν σε συνεννοήσεις χωρίς προηγούμενο για την αναχώρηση τουλάχιστον 16.250 μεταναστών ... προς δυτικές χώρες», αναφέρεται στην ισραηλινή δήλωση χωρίς να κατονομάζονται οι χώρες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
