 |
|
|  Σάββατο 31/3
H Bόρεια Κορέα θα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 και του 2022, ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής
AFP,Reuters,dpa
Η Βόρεια Κορέα θα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 και του 2022, ανακοίνωσε σήμερα ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Τόμας Μπαχ έπειτα από συνάντηση που είχε με τον Βοριεοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ –Ουν.
Ο Μπαχ πρόσθεσε ότι η Επιτροπή θα προτείνει «την κοινή παρέλαση» των αποστολών των δύο Κορέων στη διάρκεια της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο το 2020, καθώς και άλλες κοινές δραστηριότητες.
Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες που πραγματοποιήθηκαν τον Φεβρουάριο στην Πιοντσάν της Νότιας Κορέας αποτέλεσαν μια ευκαιρία να πραγματοποιηθούν σημαντικά βήματα προσέγγισης μεταξύ των δύο χωρών.
Ο Μπαχ δήλωσε σήμερα από το αεροδρόμιο του Πεκίνου μετά την επιστροφή του από την Πιονγκγιάνγκ ότι οι χθεσινή συζήτηση που είχε με τον Κιμ ήταν «πολύ ανοικτή και απέφερε καρπούς».
«Μας ανακοίνωσαν ότι θα συμμετάσχον στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020, στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο το 2022», πρόσθεσε.
«Και τη δέσμευση αυτή στηρίζει πλήρως ο ανώτατος ηγέτης» της Βόρειας Κορέας, τόνισε ο Μπαχ.
Σύμφωνα με το επίσημο βορειοκορεατικό πρακτορείο KCNA, ο Κιμ ευχαρίστησε τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής για τη συνεισφορά του «στο ξεπάγωμα» των σχέσεων μεταξύ των δύο Κορέων.
Ο Μπαχ έφτασε την Πέμπτη το πρωί στη Βόρεια Κορέα για μια ιστορική επίσκεψη τριών ημερών, η οποία ολοκληρώθηκε σήμερα, έπειτα από πρόσκληση της βορειοκορεατικής Ολυμπιακής Επιτροπής.
Στη διάρκεια της συνάντησής του με τον Μπαχ, ο Κιμ δήλωσε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Πιοντσάν «άνοιξαν ένα νέο κεφάλαιο στη συμφιλίωση μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας», σύμφωνα με το KCNA.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
