 |
|
|  Σάββατο 24/3
Ιδού ενας ξεχωριστός ΄Ανθρωπος!
Ο 44χρονος αντισυνταγματάρχης Αρνό Μπελτράμ θυσίασε τη ζωή του για να σώσει ανθρώπους που δεν γνώριζε,στη διάρκεια τής χθεσινής τρομοκρατικής επίθεσης στην Γαλλία
AFP
Έχασε τη μάχη για τη ζωή ο αντισυνταγματάρχης Αρνό Μπελτράμ, ο 44χρονος αξιωματικός της χωροφυλακής που διαπραγματεύτηκε με τον τρομοκράτη και πήρε τη θέση των ομήρων στο σούπερ μάρκετ της πόλης Τρεμπ. Τραυματίστηκε σοβαρά από τον τρομοκράτη και υπέκυψε στα τραύματα του τις πρώτες πρωινές ώρες. Ο 44χρονος αξιωματικός «έσωσε ζωές και τίμησε το σώμα και τη χώρα μας», τόνισε ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν αποτίοντας φόρο τιμής στον Αρνό Μπελτράμ.
Όπως αποκάλυψε ο εισαγγελέας Φρανσουά Μολάν, «ο αντισυνταγματάρχης πήρε τη θέση των ομήρων μετά από διαπραγματεύσεις με το δράστη».
Ο αστυνομικός «είχε αφήσει το τηλέφωνό του ανοικτό στο τραπέζι (...) και όταν ακούσαμε τους πυροβολισμούς οι ειδικές δυναμεις επενέβησαν και εξόντωσαν το δράστη.
Ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράρ Κολόμπ τόνισε επίσης ότι ήταν «μια πράξη ηρωισμού όπως κανουν πάντα οι χωροφύλακες, οι αστυνομικοί που ασχολούνται με την υπηρεσία του έθνους- η πράξη του αξίζει την αναγνώριση του έθνους».
Γεννημένος στη μικρή πόλη Ετάν ο Αρνό Μπελτράμ ήταν παντρεμένος και δεν είχε παιδιά. Εντάχθηκε στην αστυνομία το 2001. Αρχικά σε μια ομάδα θωρακισμένων οχημάτων (2002-2006) και στη συνέχεια εντάχθηκε στο πρώτο Σύνταγμα της Δημοκρατικής Φρουράς Προστασίας του Πρόεδρου της Δημοκρατίας μέχρι το 2010.
Από το 2010-2014 διετέλεσε επικεφαλής της Avranches Manche και αξιωματικός στο Παρίσι από το 2014 έως το 2017. Έφτασε στο βαθμό του Αντισυνταγματάρχη το 2016 και την 1η Αυγούστου 2017 έγινε αναπληρωτής διοικητής στην ομάδα της χωροφυλακής της Aude.
Ο Αρνό Μπελτράμ ειχε τιμηθεί με το μετάλλιο του Εθνικού Τάγματος της Αξίας. Τον Δεκέμβριο του 2017, συμμετείχε σε μια άσκηση που προσομοίωνε μαζική δολοφονία σε ένα σούπερ μάρκετ στην περιοχή, σύμφωνα με την περιφερειακή εφημερίδα La Dépêche du Midi. Η αστυνομία εκτελεί τακτικά αυτό το είδος εκπαίδευσης για τη βελτίωση του τρόπου παρέμβασης σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
