 |
|
|  Σάββατο 24/2
Έμα Γκονζάλες: Η έφηβη που ύψωσε το ανάστημά της στον Ντόναλντ Τραμπ
AFP-Reuters
Φώναζε τόσο δυνατά από το μικρόφωνο μέχρι που βράχνιασε. Μέσα σε μια μέρα το πρόσωπό της και το όνομά της έγιναν γνωστά σε όλο τον κόσμο. Στα 18 της χρόνια δεσμεύτηκε δημοσίως ότι το σχολείο της θα είναι ο τελευταίος στόχος φονικών επιθέσεων στη χώρα. Πώς το γνωρίζει; Επειδή, όπως είπε, μαζί με τους συμμαθητές της "θα αλλάξουν τον νόμο".
Το όνομά της είναι Έμα Γκονζάλες και μέχρι πριν από μερικές μέρες ήταν και εκείνη όπως όλοι οι συνομήλικοί της: ανέμελη και γεμάτη όνειρα. Μέχρι που είδε να πέφτουν νεκροί μπροστά της 14 μαθητές και τρεις καθηγητές στο σχολείο της, το Marjory Stoneman Douglas της Φλόριντα, από τις σφαίρες ενός 19χρονου πρώην μαθητή.
Η Έμα ηγήθηκε της διαδήλωσης κατά της οπλοκατοχής στο Φορτ Λοντερντέιλ που ακολούθησε την αιματηρή επίθεση. Στο στόχαστρό της βρέθηκε ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ λόγω των διασυνδέσεών του με την NRA, το πανίσχυρο λόμπι των όπλων στις ΗΠΑ.
Λίγες ώρες αργότερα το βίντεο με την ομιλία της είχε περισσότερα από 100.000 χτυπήματα.
«Προς όλους τους πολιτικούς που αποδέχθηκαν τις δωρεές της NRA, Ντροπή σας», φώναξε η Έμα. "Ντροπή", φώναζε και το πλήθος. "Οι κυβερνώντες που τους φέρνουμε στην εξουσία ψεύδονται. Και εμείς τα παιδιά φαίνεται ότι είμαστε οι μόνοι που το επισημαίνουμε και είμαστε έτοιμοι να φωνάξουμε ΛΕΤΕ ΨΕΜΑΤΑ".
"Λένε ότι οι αυστηρότεροι νόμοι κατά της οπλοκατοχής δεν μειώνουν την ένοπλη βία--εμείς τους απαντάμε: Λέτε ΒΛΑΚΕΙΕΣ! Λένε ότι ένας καλός τύπος με όπλο σταματάει έναν κακό με όπλο--ΛΕΤΕ ΨΕΜΑΤΑ! Υποστηρίζουν ότι τα όπλα είναι απλά εργαλεία όπως τα μαχαίρια και είναι το ίδιο επικίνδυνα με τα αυτοκίνητα--ΒΛΑΚΕΙΕΣ! Ότι εμείς τα παιδιά δεν ξέρουμε τι λέμε, ότι είμαστε πολύ νέοι για να καταλάβουμε πώς λειτουργεί η κυβέρνηση: ΨΕΜΑΤΑ!"
Σε συνέντευξή της που έδωσε στην εφημερίδα New York Times, η Έμα εξέφρασε την έκπληξή της για τις ενθουσιώδεις αντιδράσεις που προκάλεσε η ομιλία της.
Εξήγησε ότι πήρε την απόφαση να μιλήσει αφού την προέτρεψαν άλλα μέλη της κοινότητάς της και κυρίως κάποιοι, που όπως είπε, δεν αισθάνονται ακόμη έτοιμοι να μιλήσουν δημοσίως.
"Αυτός είναι ολόκληρος ο κόσμος μου τώρα. Δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου να σταματήσω να μιλάω γι αυτό".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
