 |
|
|  Παρασκευή 16/2
Το Γουαντάναμο-που θα...έκλεινε- είναι «έτοιμο» να υποδεχθεί νέους κρατούμενους, λέει Αμερικανός ναύαρχος
AFP-Reuters
Η φυλακή του αμερικανικού στρατού στο Γουαντάναμο είναι «έτοιμη» να υποδεχθεί νέους κρατούμενους, αλλά δεν έχει παραληφθεί ακόμη καμιά διαταγή γι' αυτό, δήλωσε την Πέμπτη ανώτερος αξιωματικός των ένοπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε τον Ιανουάριο εκτελεστικό διάταγμα που ακυρώνει εκείνο του προκατόχου του Μπαράκ Ομπάμα για το κλείσιμο του αμερικανικού κέντρου κράτησης σε μια έκταση που έχει εκχωρηθεί στις ΗΠΑ στην Κούβα.
«Έχουμε 41 κρατούμενους εκεί αυτή τη στιγμή. Είμαστε έτοιμοι να παραλάβουμε περισσότερους, εάν μας σταλούν», δήλωσε ενώπιον αμερικανών κοινοβουλευτικών ο ναύαρχος Κερτ Τιντ, επικεφαλής της επιχειρησιακής διοίκησης των αμερικανικών δυνάμεων που είναι αρμόδια για τη Νότια Αμερική (USSOUTHCOM). «Μέχρι σήμερα, δεν έχουμε λάβει διαταγή που να μας ειδοποιεί πως νέοι κρατούμενοι μπορεί να σταλούν σε εμάς, αλλά το καθήκον μας είναι να τους εντάξουμε αποτελεσματικά» στον πληθυσμό των κρατουμένων σε αυτή την περίπτωση, πρόσθεσε ο ναύαρχος.
Στη διαβόητη φυλακή δεν έχουν μεταχθεί νέοι κρατούμενοι μετά το 2008. Η φυλακή άνοιξε το 2011, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και, στο αποκορύφωμα της δραστηριότητας εκεί, είχε 780 εγκλείστους, που φέρονταν να συνδέονται με την Αλ Κάιντα ή τους Ταλιμπάν. Στην ομιλία του για την Κατάσταση της Ένωσης στα τέλη Ιανουαρίου, ο πρόεδρος Τραμπ τόνισε ότι οι αιχμάλωτοι που ανήκουν στην τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) θα καταλήξουν, σε «πολλές περιπτώσεις», στο Γουαντάναμο.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του, ο μεγιστάνας υποσχόταν ότι θα γέμιζε το κέντρο κράτησης αυτό με «κακούς λεβέντες» («bad dudes» ήταν η έκφραση που είχε χρησιμοποιήσει) κι είχε υποστηρίξει πως θα ήταν «καλό» να μετάγονται εκεί ύποπτοι για τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον των ΗΠΑ προκειμένου να φυλακίζονται και να δικάζονται. Η τύχη των τζιχαντιστών -πολλοί από αυτούς είναι ξένοι- που έχουν αιχμαλωτιστεί και κρατούνται από παραστρατιωτικούς που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ στη βόρεια Συρία αποτελεί θέμα συζήτησης το τελευταίο διάστημα στους κόλπους των αμερικανικών ένοπλων δυνάμεων και του διεθνούς αντιτζιχαντιστικού συνασπισμού.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
