 |
|
|  Τρίτη 6/2
Η 36χρονη βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός Νάταλι Πόρτμαν δηλώνει οτι μπορεί να αφηγηθεί... "100 ιστορίες" σεξουαλικής παρενόχλησης στο Χόλιγουντ!
PORTeR
Η 36χρονη βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός, Νάταλι Πόρτμαν δήλωσε στο περιοδικό PORTeR ότι είχε εμπειρίες με στελέχη κινηματογραφικών στούντιο που χειραγωγούσαν, εκφόβιζαν και την παρενοχλούσαν κατά τη διάρκεια της καριέρας της.
Σε μια περίπτωση, όπως είπε, ένας παραγωγός την κάλεσε στο ιδιωτικό αεροπλάνο του.
«Ήμασταν μόνον οι δυο μας και μόνο ένα κρεβάτι που ήταν στρωμένο. Τίποτα δεν συνέβη, δεν μου επιτέθηκε».
Εξήγησα ότι «αυτό δεν με κάνει να αισθάνομαι άνετα» κι αυτό έγινε σεβαστό, ανέφερε η ηθοποιός.
«Αλλά αυτό δεν ήταν καθόλου εντάξει, καταλαβαίνεις; αυτό ήταν πραγματικά απαράδεκτο και χειραγώγηση» τόνισε.
Η Νάταλι Πόρτμαν διαδραμάτισε ρόλο στην αυξανόμενη οργή για το σεξισμό στο Χόλιγουντ, όταν ανέβηκε στη σκηνή στην τελετή απονομής των Χρυσών Σφαιρών, τον Ιανουάριο.
Ανακοινώνοντας τις υποψηφιότητες για το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας τόνισε: «Και εδώ είναι οι υποψηφιότητες, όλοι άνδρες».
«Αυτό που είναι ενδιαφέρον σε αυτή τη συζήτηση περί παρενόχλησης είναι, ίσως ότι δεν έχει καμία σχέση το να είσαι μητέρα».
Η Νάταλι Πόρτμαν είπε ότι συνειδητοποίησε τελικά πως οι εμπειρίες, τις οποίες θεωρούσε δεδομένες, ότι είναι «μέρος της δουλειάς» ήταν στην πραγματικότητα περιπτώσεις παρενόχλησης και σεξισμού.
Άρχισα να σκέφτομαι «δεν έχω ιστορία» και αντιλήφθηκα ότι «έχω 100 ιστορίες». «Και νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι κάνουν τους ίδιους συλλογισμούς» είπε.
Η Νάταλι Πόρτμαν, έμπειρη ηθοποιός, της οποίας ο πρώτος κινηματογραφικός ρόλος ήταν σε ηλικία 12 ετών στο θρίλερ του Λικ Μπεσόν «Leon» επικροτεί όσους βγήκαν μπροστά και αποκάλυψαν τις εμπειρίες σεξουαλικής κακοποίησης.
«Πρώτα απ 'όλα, νομίζω ότι είναι πραγματικά σημαντικό να αναγνωρίσουμε όλους τους ανθρώπους που έχουν βγει μπροστά» είπε. «Δημιούργησαν αυτή την αλλαγής κουλτούρας. Πολλοί άνθρωποι έχουν μιλήσει εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν έχουν ακουστεί, ιδιαίτερα έγχρωμοι, οπότε είναι πολύ σημαντικό ο κλάδος να ακούει».
Έχει μιλήσει προηγουμένως για τις εμπειρίες σεξουαλικής τρομοκρατίας που βίωσε μετά το ντεμπούτο της, αποκαλύπτοντας στην Πορεία Γυναικών, στο Λος Άντζελες τον περασμένο μήνα ότι το πρώτο email που έλαβε από θαυμαστή της, όταν ήταν 13 ετών, ήταν «φαντασίωση βιασμού» που έγραψε ένας άνδρας.
Η κάτοχος βραβείου Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία «Black Swan», η οποία είναι παντρεμένη με τον Γάλλο χορευτή και χορογράφο, Μπέντζαμιν Μίλιπεντ και έχει γιο και κόρη, αμφισβήτησε επίσης την αντίληψη ότι η σταδιοδρομία των γυναικών καταστρέφεται επειδή επιλέγουν να έχουν παιδιά.
«Αλλά αυτό που είναι ενδιαφέρον για αυτή τη συζήτηση περί παρενόχλησης είναι, ίσως δεν έχει τίποτα να κάνει με το να είσαι μητέρα» είπε.
«Ίσως οι γυναίκες να εγκαταλείπουν τον χώρο εργασίας, επειδή είναι ένα εχθρικό περιβάλλον γι 'αυτές και επιλέγουν να μην είναι μέρος αυτού. Έχει αποδειχθεί ότι μόλις αλλάζουν οι συσχετισμοί στο εργασιακό περιβάλλον και η αναλογία εργαζόμενων ανδρών και γυναικών φτάνει το 50/50, παρατηρούνται λιγότερες τέτοιες περιπτώσεις».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
