 |
|
|  Σάββατο 3/2
Ένας μετρημένος Κένεντι το νέο πρόσωπο του Δημοκρατικού Κόμματος ,στις ΗΠΑ
AFP-Reuters
«Η πολιτική τους είναι η απόρριψη του υψηλότερου αμερικανικού ιδεώδους: της πεποίθησης ότι όλοι αξίζουμε, ότι είμαστε ίσοι και ότι όλοι μετράμε...οι νταήδες μπορεί να ρίξουν μία γροθιά. Μπορεί να αφήσουν ένα σημάδι. Αλλά δεν έχουν ποτέ, ούτε μία φορά, στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, καταφέρει να αναμετρηθούν με τη δύναμη και το πνεύμα ενός λαού ενωμένου για να υπερασπισθεί το μέλλον του».
Χωρίς να κατονομάσει ούτε μία φορά τον Ντόναλντ Τραμπ, ο Τζόζεφ Π. Κένεντι ΙΙΙ , μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων, ο οποίος επελέγη από το Δημοκρατικό Κόμμα να δώσει την επίσημη απάντηση στο ετήσιο διάγγελμα του προέδρου των ΗΠΑ το βράδυ της Τρίτης, απηύθυνε δριμύ κατηγορώ στην αμερικανική κυβέρνηση για την απεμπόληση των θεμελιωδών αρχών στις οποίες βασίζεται το αμερικανικό έθνος.
«Το μίσος και η λευκή υπεροχή παρελαύνουν υπερήφανα στους δρόμους μας», η Ρωσία «είναι βουτηγμένη μέχρι τα γόνατα στη δημοκρατία μας» και το υπουργείο Δικαιοσύνης «αφαιρεί κάθε μέρα ατομικά δικαιώματα». Η κυβέρνηση «δεν βάζει μόνο στο στόχαστρο τους νόμους που μας προστατεύουν, αλλά και την ίδια την ιδέα ότι όλοι αξίζουμε προστασίας».
Και απευθυνόμενος στα ισπανικά στα εκατομμύρια των νεαρών μεταναστών χωρίς χαρτιά που έφθασαν ως παιδιά στις ΗΠΑ και απειλούνται από την κυβέρνηση Τραμπ: «Είστε μέλος της ιστορίας μας. Θα αγωνιστούμε για σας. Δεν θα εγκαταλείψουμε».
Ο 37χρονος Τζόζεφ Π. Κένεντι ΙΙΙ θεωρείται ένα σχετικά άγνωστο μέλος του αμερικανικού Κονγκρέσου, ένας χαμηλού προφίλ άνθρωπος. Αγνωστος; Μία ματιά στην φυσιογνωμία του φέρνει αναπόφευκτα στον νου τα μέλη της πολιτικής δυναστείας που σημάδεψαν την ιστορία των ΗΠΑ: τον παππού του, τον δολοφονημένο υπουργό Δικαιοσύνης Ρόμπερτ Φ. Κέννεντι και τους θείους του, τον δολοφονημένο πρόεδρο Τζον Φ. Κέννεντι και τον γερουσιαστή Εντουαρντ Μ. Κέννεντι.
Ψηλός, κοκκινομάλης με γαλάζια μάτια και το χαρακτηριστικό τετράγωνο σαγόνι των διάσημων προγόνων του, πατέρας δύο παιδιών, εξελέγη το 2012 στη Βουλή των Αντιπροσώπων για να εκπροσωπήσει την Μασαχουσέτη, προπύργιο της δυναστείας των Κένεντι, και έκτοτε επανεξελέγη δύο φορές. Σπούδασε στα πανεπιστήμια Stanford και Harvard και πριν από την είσοδό του στο Κονγκρέσο υπηρέτησε ως βοηθός εισαγγελέα στη Μασαχουσέτη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
