 |
|
|  Παρασκευή 26/1
Τραγωδία στην Νότια Κορέα
Τουλάχιστον 31 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας πυρκαγιάς σε νοσοκομείο στην πόλη
AFP-Reuters
Μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία το πρωί της Παρασκευής σε νοσοκομείο της πόλης Μιριάν της Νότιας Κορέας με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 31 άνθρωποι και δεκάδες άλλοι να τραυματιστούν, δήλωσαν αξιωματικοί της Πυροσβεστικής και μετέδωσαν νοτιοκορεάτικα ΜΜΕ.
Η φωτιά εκδηλώθηκε περί τις 07:30 τοπική ώρα (00:30 ώρα Ελλάδας) στο πίσω μέρος του τμήματος επειγόντων περιστατικων, στο ισόγειο του νοσοκομείου Σετζόνγκ. Ο Τσόι Μαν-γου, επικεφαλής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της Μιριάν, δήλωσε ότι η πυρκαγιά έχει τεθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος της υπό έλεγχο.
Οι πυροσβέστες στην Μιριάν, μια πόλη που βρίσκεται περίπου 270 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Σεούλ, βρίσκονται ακόμη στη διαδικασία της απομάκρυνσης των ανθρώπων από το νοσοκομείο καθώς κι ένα μαιευτήριο ακριβώς πίσω του, σύμφωνα με τον Τσόι.
Το κορεατικό ειδησεογραφικό τηλεοπτικό δίκτυο YTN μετέδωσε πλάνα που εικονίζουν μαύρο καπνό να υψώνεται από παράθυρα και την είσοδο του νοσοκομείου και φλόγες.
Ο πρωθυπουργός της Νότιας Κορέας Λι Νακ-γιον έδωσε εντολή να χρησιμοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα και όλο το διαθέσιμο προσωπικό για να κατασβεστεί η πυρκαγιά και πρόσθεσε ότι πρέπει να γίνει εξονυχιστική έρευνα στις εγκαταστάσεις του νοσοκομείου για να σωθούν όσο περισσότεροι άνθρωποι είναι δυνατόν.
Η πυρκαγιά στο νοσοκομείο σημειώθηκε μόλις έναν μήνα αφότου μια φωτιά στοίχισε τη ζωή σε 29 ανθρώπους σε ένα οκταόροφο κτίριο στην πόλη Τσετσάν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
