 |
|
|  Τετάρτη 24/1
Συνελήφθη στο Πακιστάν ένας 24χρονος που ομολόγησε πολλούς βιασμούς και φόνους μικρών κοριτσιών
Reuters
Οι αστυνομικές αρχές του Πακιστάν ανακοίνωσαν σήμερα ότι συνέλαβαν έναν άνδρα που φέρεται ότι είναι κατά συρροή δολοφόνος και πιστεύεται ότι ήταν ο άνθρωπος που βίασε και σκότωσε την 7χρονη Ζαϊνάμπ Ανσάρι πριν από περίπου 15 ημέρες.
Το πτώμα της μικρής βρέθηκε σε έναν κάδο απορριμμάτων στην περιφέρεια Κασούρ, κοντά στη Λαχόρη, την περασμένη εβδομάδα, τέσσερις ημέρες αφότου είχε δηλωθεί η εξαφάνισή της. Η υπόθεση προκάλεσε κατακραυγή στο Πακιστάν και διαδηλώσεις που κατήγγειλαν την απραξία της κυβέρνησης.
Κάτοικοι του Κασούρ υποστήριζαν ότι ο θάνατος της Ζαϊνάμπ ήταν ο 12ος που είχε σημειωθεί στην περιοχή μέσα σε έναν χρόνο.
Ο Σαχμπάζ Σαρίφ, ο πρωθυπουργός της επαρχίας του Πουντζάμπ, ανακοίνωσε ότι ο συλληφθείς ομολόγησε τη δολοφονία του κοριτσιού και ότι το DNA του ταιριάζει με το γενετικό υλικό που βρέθηκε στο σώμα της μικρής. Ο δράστης, πρόσθεσε, είναι 24 ετών και ονομάζεται Ιμράν Άλι.
Σύμφωνα με τον αστυνομικό Ζουλφικάρ Χαμίντ, που μίλησε για την υπόθεση στο πρακτορείο Reuters, ο Άλι ήταν γείτονας της οικογένειας της Ζαϊνάμπ. Σε βίντεο από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης φαίνεται η μικρή, την ημέρα της απαγωγής της, να περπατάει ήσυχα μαζί με έναν άνδρα που αναγνωρίστηκε ως ο απαγωγέας της.
Ένας άλλος αξιωματικός της αστυνομίας, που ζήτησε να μην κατονομαστεί, είπε ότι ο ύποπτος ομολόγησε πολλούς φόνους. Φέρεται ότι βίασε και σκότωσε τουλάχιστον επτά κορίτσια. Ο Άλι συνελήφθη την περασμένη Τετάρτη αλλά οι αρχές περίμεναν πρώτα να βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων του γενετικού υλικού πριν ανακοινώσουν ότι εξιχνίασαν την υπόθεση.
Σύμφωνα με τον Σαρίφ, είχαν ληφθεί 1.150 δείγματα DNA για να συγκριθούν με το γενετικό υλικό που βρέθηκε στο πτώμα του κοριτσιού. "Θέλω να τον απαγχονίσουν δημοσίως. Θα ζητήσω από τα πολιτικά κόμματα να στηρίξουν αυτό το αίτημα", κατέληξε ο πρωθυπουργός του Πουντζάμπ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
