 |
|
|  Τρίτη 16/1
Οι δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ για το πυρηνικό κουμπί είναι "το γάβγισμα ενός λυσσασμένου σκύλου",λέει η Βόρεια Κορέα
AFP
Η Βόρεια Κορέα δήλωσε σήμερα πως το πρόσφατο μήνυμα του Ντόναλντ Τραμπ όπου ο πρόεδρος των ΗΠΑ καυχάται ότι έχει ένα «πολύ μεγαλύτερο» πυρηνικό κουμπί από εκείνο του Κιμ Γιονγκ-ουν δεν είναι παρά η έκφραση ενός «παράφρονα», «το γάβγισμα ενός λυσσασμένου σκύλου».
Ο Βορειοκορεάτης ηγέτης εκμεταλλεύθηκε την ευκαιρία μιας ομιλίας που εκφώνησε για το Νέο Έτος προκειμένου να προειδοποιήσει ότι έχει πάνω στο γραφείο του το «πυρηνικό κουμπί», τείνοντας παράλληλα το χέρι στη Σεούλ και κάνοντας λόγο για διάλογο και συμμετοχή της Βόρειας Κορέας στους επικείμενους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες που θα διεξαχθούν στη Νότια Κορέα.
Απαντώντας ο Αμερικανός πρόεδρος έγραψε στο Twitter: «Ας τον ενημερώσει κάποιος από το λιμοκτονών και εξαντλημένο καθεστώς του ότι κι εγώ διαθέτω ένα πυρηνικό κουμπί, αλλά είναι πολύ πιο μεγάλο και πιο δυνατό από το δικό του, και λειτουργεί!»
Στην πρώτη βορειοκορεατική αντίδραση στο μήνυμα αυτό, η κυβερνητική εφημερίδα, Rodong Sinmun, απέρριψε τις δηλώσεις του ενοίκου του Λευκού Οίκου τις οποίες χαρακτήρισε «φανφάρες». Πρόκειται για τον «σπασμό ενός παράφρονα» ο οποίος έχει τρομάξει από την ισχύ της Βόρειας Κορέας και «το γάβγισμα ενός λυσσασμένου σκύλου».
Μετά την ομιλία του Κιμ, οι δύο Κορέες ξεκίνησαν μια προσέγγιση που κορυφώθηκε την περασμένη εβδομάδα με τις πρώτες επίσημες συνομιλίες έπειτα από περισσότερα από δύο χρόνια, κατά τις οποίες συμφώνησαν για τη συμμετοχή της Πιονγκγιάνγκ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Πιοντσάν.
Όμως στη συνέχεια ο Βορράς απηύθυνε σειρά προειδοποιήσεων στη Σεούλ και την Ουάσινγκτον.
Είναι χρόνια τώρα που η Πιονγκγιάνγκ εξαπολύει έναν ορυμαγδό απειλών στους εχθρούς της, όμως ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποιεί μια τόσο φιλοπόλεμη ρητορική απέναντι στη Βόρεια Κορέα που κατηγορήθηκε ότι επιδεινώνει τις εντάσεις στη χερσόνησο.
Απείλησε μάλιστα να εξαπολύσει «φωτιά και οργή» εναντίον του Βορρά.
Οι δηλώσεις του για το πυρηνικό κουμπί «είναι η αντανάκλαση της απελπισμένης διανοητικής κατάστασης ενός που χάνει», προσθέτει η Rodong Sinmun, που εκτιμά πως ο Τραμπ «υποφέρει από διαταραχές προσωπικότητας που συνδέονται με τον θυμό και τη σχιζοφρένεια».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
