 |
|
|  Παρασκευή 12/1
Γνωστός ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των παράτυπων μεταναστών συνελήφθη στις ΗΠΑ και πρόκειται να απελαθεί
AFP
Ένας ακτιβιστής που βοηθά παράτυπους μετανάστες στη Νέα Υόρκη συνελήφθη χθες, Πέμπτη, και πρόκειται να απελαθεί προς το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, χώρα την οποία εγκατέλειψε πριν από 25 χρόνια, ένα ακόμη δείγμα της αυστηροποίησης της μεταναστευτικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Ο Ράβι Ράγκμπιρ, που είναι παντρεμένος με μια Αμερικανίδα δικηγόρο και είναι διευθυντής μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που προασπίζεται τα δικαιώματα των παράτυπων μεταναστών, της New Sanctuary Coalition, συνελήφθη όταν παρουσιάστηκε στην αστυνομία για το ετήσιο ραντεβού του.
Οδηγήθηκε στη φυλακή με ασθενοφόρο, έπειτα από μια αδιαθεσία που είχε, σύμφωνα με τη Ντόνα Σάπερ, πάστορα στην εκκλησία Βαπτιστών της Ουάσινγκτον που του προσέφερε χώρο για να εργάζεται.
Δεκάδες υποστηρικτές του περικύκλωσαν το ασθενοφόρο φωνάζοντας «Ράβι! Ράβι!» με την ελπίδα να το εμποδίσουν να προχωρήσει.
Ο Ράγκμπιρ θα απελαθεί «διότι οι αλλοδαποί παραβάτες αποτελούσαν πάντα προτεραιότητα» της υπηρεσίας μετανάστευσης της αστυνομίας, όπως δήλωσε η Ρέιτσελ Γιονγκ Γίου. «Έχει εξαντλήσει όλες τις ευκαιρίες του να ασκήσει έφεση και θα παραμείνει στη φυλακή ως τη μεταφορά του στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο», πρόσθεσε.
Η σύλληψη του Ράγκμπιρ είναι μία ακόμη ένδειξη μιας προτεραιότητας του Τραμπ: ολοένα και περισσότεροι μετανάστες που είχαν λάβει κάποιο καθεστώς παραμονής, είχαν φτιάξει τη ζωή τους στις ΗΠΑ και κάποτε παραβίασαν τον νόμο, κινδυνεύουν πλέον με απέλαση.
Η κυβέρνηση του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα είχε εντείνει τη μάχη της κατά των παράτυπων μεταναστών και είχε απελάσει 2,5 εκατομμύρια, αριθμός ρεκόρ, σε διάστημα 8 ετών, όμως είχε δώσει προτεραιότητα σε όσους είχαν διαπράξει σοβαρά εγκλήματα.
Η σύλληψη του Ράγκμπιρ έγινε μετά τις νέες ανακοινώσεις του Τραμπ για τον περιορισμό της μετανάστευσης: περίπου 200.000 πολίτες του Ελ Σαλβαδόρ κινδυνεύουν να απελαθούν από το 2019 αφού ήρθη το ειδικό καθεστώς προστασίας που τους είχε δοθεί.
«Ο Ράβι είναι ένας καλός άνθρωπος, πατέρας, σύζυγος που νοιάζεται περισσότερο για τους άλλους απ’ ό,τι για τον εαυτό του», δήλωσε η Αλίνα Ντας, δικηγόρος του στη διάρκεια μιας συγκέντρωσης που οργανώθηκε για να τον στηρίξει μετά τη σύλληψή του. Η σύζυγός του και η κόρη του, και οι δύο Αμερικανίδες πολίτες, «είναι συντετριμμένες».
Ο Ράγκμπιρ έφτασε στις ΗΠΑ νόμιμα πριν από 25 χρόνια και έλαβε πράσινη κάρτα. Όμως το 2001 όταν εργαζόταν σε μια εταιρεία που παρείχε στεγαστικά δάνεια, καταδικάστηκε για τραπεζική απάτη.
Έπειτα από τρία χρόνια δικαστικών μαχών, εξέτισε ποινή φυλάκισης δυόμιση ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
